خوب امروزه ما با پدیده ای مواجه هستیم که طرف های مخالف همدیگر را تحقیر می کنند مثلا مخالفین حکومت به دست اندر کاران حکومت برچسب کم هوشی، کوتولگی ( از نظر قدرت فکری باز هم )، چاپلوس و چرب زبان بودن، مدح کننده بودن و غیره می زنند و آن طرف هم چیزهای دیگر می گویند.
در وهله ی اول اینکه من به یک آدم برچسب کوتوله می زنم نشان از غرور و خودبزرگ بینی من دارد و اینکه با اینکه من از یک آدم کوتوله شکست خوردم اما هنوز به خودم نیامده ام و دست از غرور و اعتماد به نفس کاذبم بر نداشته ام و هنوز طلبکارم این ها همه نشان می دهد من هنوز درس خودم را نگرفته ام و این شکست ها این قدر تکرار می شود تا من متوجه شوم خیلی هم کس مهمی نیستم بلکه یک انسان معمولی هستم.
در وهله ی دوم این مشخص است کسانی که امور جاری را دست آدمش نمی دهند و دنبال نوچه هستند و این نوچه ها هم اکثرا دغل باز بودند که به اینجا رسیده اند دیر یا زود شکست می خورند چون این افراد یا از عهده امور بر نمی آیند یا باز هم به دنبال دغل بازی هستند حتی می خواهند خود جای بالا سری خود بنشینند.
پس خیلی ناراحت نباشید این حکومت دارد فرو می پاشد به دست خودش
و چه خوب که این پنیر کرم از خود دارد
مریم جان g را در آدرس فراموش می کنی بگذاری