نمی دونم چرا با اینکه بیشتر فهمیدم تو دنیا چه خبره و من باید مهربان تر باشم اما عصبی تر شدم!
شاید چون چند هفته است از خونه بیرون نرفتم اما آخه بیرون برم چی کار؟!
تو خونه حالم خوبه ها، تنهایی و خلوتی!
فقط یاد یه چیزایی میفتم اعصابم خرد میشه!
هنوز نتونستم ببخشم!؟
پر کینه ام!
برای دفعه ی اوله که اقرار می کنم کینه دارم!
و این ها من رو آزار میده!
پی نوشت: تازگی کشف کردم گرگ تیز چنگال کینه ای هم هستم، رسما باغ وحشم! خخخخخ
من عاشق بیرون رفتنم تو خیابون قدم زدن. تو بازار قدم زدن. تماشای ادم ها ... تو کوچه باغ های اطراف دور دور کردن. روحم سیراب میشه. من اگه خونه زیاد بمونم حتما حالم بد میشه
من از آدما فراریم باز![](//www.blogsky.com/images/smileys/107.png)