نمیشه!

دیشب گفتم از عاشق شدن ناراحت نیستم اما یه اتفاقی افتاد عصبانیم کرد و تا همین الان دلچرکینم کرد!

آدم های این دوره و زمونه چرا این شکلی هستند؟! هر کار باهاشون می کنی بازم برات نقشه می کشن، می خوان بندازنت تو دام، تا فرصت گیرشون میاد بهت بدی می کنن و کلاه سرت می گذارند!؟

من خیلی راه ها رو امتحان کردم دوست شدم باهاشون آسیب زدن، سگ شدم باهاشون آسیب زدن، مهر ورزیدم بهشون آسیب زدن!؟ 

مشکلتون با من چیه؟! من که کاری به کسی ندارم تازه خوبی هم در حقتون می کنم!؟

تازه حالا که همه توهمی هم شدن بهت چیزایی می بندن که تو اصلا این جوری نیستی!؟ البته این مال الان نیست از بچگیم این طور بود!؟ خانواده ام توهمی بودن من بچه بودم فکر می کردم احمقن، بعد که خودم از این بیماری ها گرفتم و مطالعه کردم فهمیدم اونا هم از بچگیم مریض بودن!؟

من خودم انتخاب می کنم به کی خوبی کنم با کی ارتباط داشته باشم اگر ببینم قدر خوبیم رو نمی دونن دریغ می کنم و اون آدم رو می گذارم کنار چون حوصله ی دردسر ندارم، از آدم های سواستفاده گر هم خوشم نمیاد نمی دونم چرا به جای اینکه ممنونم باشند پرروگیری درمیارن!؟ آدما واقعا مشکل دارن!؟

این سال ها هم تحت تاثیر عرفان های مدرن بودم که بعد فهمیدم بیشترشون دروغه و همون عرفان مولوی از همه درست تره اما اون چیزی که خودت بخونی نه این هایی که به  اسم روشنفکر سخنرانی می کنن چیز زیادی هم حالیشون نیست بیشتر می خوان خودنمایی کنن و معرکه گیری کنن و یه پولی به جیب بزنن!

معرکه گیر فهمیدم زیاده، این خواننده ها، مجریا، بلاگرا، روشنفکرا، آخوندا و ... همه معرکه گیرن دوست دارن مردم رو دور خودشون جمع کنن نمایش بدن یه پولی گیرشون بیاد! این وسط حرف های خوبم می زنن اما خودشون از قیافه شون معلومه آدمای جالبی نیستن پیر که میشن بیشتر معلوم میشه رفتاراشون تو صورتشون منعکس میشه!

ولی زندگی دنیا این قدر ارزش نداره براش این کارها رو می کنید پاکی خودتون رو از دست میدین به جاش چی به دست میارید؟! هیچ چیز باارزش تر از پاکی بچگی نیست!

می دونم به من می خندین یا میگید برو بابا، دلاتون سنگ شده خودتون خبر ندارید ولی من برای خودتون میگم وگرنه برای من چه فرقی می کنه شما پاک باشید یا نباشید!؟

به خدا زندگی اون جور نیست که از اول به ما گفتن، دنیا یه جور دیگه کار می کنه، وقتی می فهمید که دیره!؟