باده ی دل
همانکه هستم، هستم ! صرفا جهت تخلیه ی ذهن
باده ی دل
همانکه هستم، هستم ! صرفا جهت تخلیه ی ذهندرباره من
عاشقی دردیست که درمان نپذیرد ولی خوش دردیست!
ادامه...
هنر برای هنر، ورزش برای ورزش
دیشب جایزه ی موسیقی گرمی به شروین خواننده ی ما داده شده است و کسی که نام آقای شروین حاجی پور را اعلام کرده است همسر رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا بوده است!
خوب باید بگویم خوشحال شدم یک خواننده ی جوان ایرانی در سطح بین المللی مطرح شده است با این که سبکش خیلی غربیست و من گوشم عادت ندارد ولی باعث افتخار است.
اما مسئله اینجاست که همسر رئیس‌جمهور این جایزه را به شروین داده است یعنی سیاست در هنر وارد شده است! شاید بعضی ها بگویند ایشان افتخار داده اند بله خوب درست است اما چرا وقتی هنرمندان نظر خودشان را در مورد سیاست می دهند سیاستمداران می گویند شما تخصص ندارید دخالت نکنید!؟
در ایران هم سال هاست مهم ترین جشنواره ی هنری با نام فجر در دهه ی فجر انقلاب اسلامی برگزار می شود این استفاده ی ابزاری سیاست از هنر نیست!؟
برای ورزش هم همین داستان ها هست لطفا یا بگذارید هنرمندان و ورزشکاران حرف خودشان را راحت بزنند یا از هنر و ورزش وقتی که به نففعتان هست در راستای سیاست استفاده نکنید برای وجهه خودتان می گویم!
با سلام
البته در ایران گمان نکنم کسی گفته باشه که هنرمند یا ورزشکار حرف سیاسی نزنه.
اتفاقا حرف جمهوری اسلامی از اول این بوده که دین از سیاست جدا نیست.
خب، دین تمام شئون زندگی رو در میگیره و نتیجتا هر مسلمانی باید شعور و آگاهی سیاسی داشته باشه.
اما موضوع اینه که حرف سیاسی هم باید حساب و کتاب داشته باشه و گوینده مسئولیت حرفش رو بپذیره. مثلا اگر روزی اتهامی رو متوجه کسی کرد بتونه اتهامش رو ثابت کنه.
درباره جشنواره فجر هم، رویکرد سیاسی جشنواره نه تنها ایراد نیست بلکه ضرورته. هنری که نسبت به مسائل جاری جهان بی تفاوت باشه و تو دنیای گل و بلبل ذهنیش سیر کنه، میشه هنر بی بخار و بی مصرف که فقط به درد سرگرمی و وقت تلف کردن میخوره.
متاسفانه سیاست از هر ابزاری به نفع خودش استفاده می‌کنه.