وقتی دور و برم و نگاه می کنم می بینم ما مصرف گراتر شدیم هر مغازه ای میری پر است از جنس های خارجی! ما که بچه بودیم اصلا این طور نبود چه خوراکی و بهداشتی و پوشاکی و .... انتخاب خیلی محدودی داشتی ولی الان با وضعیت تحریم مغازه ها پر جنسه حالا چقدرش اصله چقدرش تقلبی هست نمی دونم!؟
البته ما بالا شهر زندگی می کنیم و کسایی هم که باهاشون دوستم از قشرهای طبقه ی بالاترن شاید وضعیت در شهرهای دیگه فرق کنه!؟
اما باز هم به اطرافم که نگاه می کنم می بینم نسل های جوون تر از ما مصرف گراتر هستند و تازه بیشتر دنبال برند هستند حالا استفاده هم نمی کنن ولی می رن می خرن!؟
خوب مگه سیستم مملکت ما لیبرال بوده که ما این طور شدیم و بازار این طوره؟! اتفاقا برعکس بوده اما چطور اجازه دادن یک سری تجار با رویکرد سرمایه داری در مملکت رشد کنن و کار کنن؟! چرا توی یه بخشی سیستم لیبراله توی یه بخشی دولت جلوشو گرفته؟! چرا مثلا دارو نداریم اما انواع و اقسام شکلات خارجی وارد میشه؟! کدومش واجب تره؟!
اینم بگم خیلی نامحسوس و ناخودآگاه مصرف گرا شدیم در طول زمان، جوری که خودمونم نفهمیدیم، شدیم بازار مصرف جنس چینی و ترک و روسی و ... حالا شاید بگن شرکت های ایرانی به اونا هم جنس صادر می کنن ولی مثلا چی شربت تخم شربتی؟!
بعدنوشت: اگر گفتم مصرف گرایی پسندیده نیست به خاطر اینه که با اخلاق منافات داره وگرنه من پیرو هیچ ایدئولوژی نیستم.
من به شخصه شاید ده سالی باشه که زیاد خریدغیرضروری انجام نمیدم. حدود ده سال پیش با فنگ شویی آشنا شدم که بزرگترین اصلش decluttering هست یعنی هر چی اضافه ست بریزی دور، بعد به این نتیجه رسیدم چرا چیزی که استفاده نمی کنم یا زیاد فایده نداره بخرم که بعدا زحمت دور انداختنش رو هم داشته باشم. البته مثل سیستم های کمونیستی هم نیستم
ولی خودم رو خیلی مصرف گرا نمیدونم، به نظرخودم به جا می خرم 

ولی موافقم که درکل همه مصرف گراتر از قبل شدیم.
آفرین خوب کاری می کنی اینم یه منطقه که شما داری خیلی خوبه
