آگهان، ای آگهان
آگهان، ای آگهان، وارهید از این جهان
باشد بازیچه ای، این جهان و آن جهان
می رسد از آسمان، بانگ نای و شوق جان
نیک آوازی بود، بشنوید ای همرهان
ماهش
یاد بادا که سر کوی توام منزل بود
یاد بادا که سر کوی توام منزل بود
این قدر شوق دلم داشت که دلم مقبل بود
تو قبولم کردی و وارهیدی به کجا؟
که مرا بردی و ولی ریشه ام اندر گل بود
ماهش