فارغ شدن از خشم

دیروز فارغ شدم از تمام خشم هایی که از بچگی با خودم حمل می کردم!

از خشم از دوست ها و همبازی های بچگی

از خشم از دوست های مدرسه

از خشم از مامان و بابا

از خشم از معلم ها

از خشم برادر و خواهرهام

از خشم از استادهای دانشگاهم

از خشم از همکارهام

و ...

می دانید فقط خشم تنها هم نبود بعضی هاشون بغض بود که به خشم تبدیل شده بود!؟

آدم هایی هستیم که از هم غافل هستیم و این باعث تنش و خشم و دعوایمان می شود!