جدی نگیریم!

آقایان و خانم های سیاستمدار و تمام انسان هایی که خیلی جدی هستید دنیا را این قدر جدی نگیرید!؟

من هم همیشه جدی بودم فکر می کردم جدی بودن خوب است یا ویژگی مثبت است همیشه در فکر بودم و اخم هایم توی هم بود!

فکر می کردم دنیا باید تغییر کند، ظلم از بین برود، آزادی باشد، رفاه و توسعه باشد، مردم قوانین اجتماعی و اخلاقی را رعایت کنند، زمین را باید نجات داد، فقر را باید ریشه کن کرد، از اسلام دفاع کرد، از ایران دفاع کرد،  از حقوق زنان و کودکان دفاع کرد و ...

اما می دانید من فهمیدم دست من یا شما نیست، دست خداست، دست تک تک همان مردم است که از دل بخواهند تغییری ایجاد کنند، من خودم را باید تغییر بدهم شکرگزار وضع فعلی باشم و ذهنم را پاکسازی کنم، همین.

واقعیتش را بخواهید هنوز گاهی اخم هایم توی هم می رود عادت کرده ام همیشه منفی ها را ببینم اما این خاشاک روی آب رودخانه است زیرش آب روان و زلال است کافیست خاشاک را برداری!؟

من می دانم فرهنگ ایران دوباره دست بالا را پیدا می کند چون فرهنگ ایران با دل آدم ها ارتباط برقرار می کند و کار دل، کار اهل دل است!

بیابید اخم هایمان را باز کنیم، دل هایمان را باز کنیم، همدیگر را صدا کنیم، همه چیز درست می شود من ایمان دارم فقط زمان می برد!