بی نقص بودن

امروز یکی از بچه ها گفت فکر می کنه من دوست دارم بی نقص باشم!

آره همیشه می دونستم کمالگرا هستم!

وقتی می رفتم سر کار و برنامه می نوشتیم همیشه سعی می کردم ورژن بی باگ رو برسونم دست کاربرا، البته اونا می گشتن یه باگ پیدا می کردند یا بلد نبودند کار کنند بعد می گفتن برنامه به درد نمی خوره منم کفری می شدم برنامه ها مثل بچه هام می موندن اصلا نمی تونستم ببینم کسی ایراد الکی میگیره!

همین داستان ها کلی فرسوده ام کرد و کلی زده ام کرد!

یکی از دوستان چند وقت پیش می گفت اگه چند تا کاربر رو اخراج می کردی همه حساب کار دستشون می اومد ولی من اون موقع باز هم از سر کمالگرایی این کار رو درست نمی دونستم یعنی خدا رو خوش نمی اومد!

یه چیزایی فرهنگیه وقتی فرهنگ یه سازمان مال عهد بوقه و رئیسا نمی خوان فرهنگ سازمان رو تغییر بدند من تکی هر چی زور بزنم به روزش کنم نمیشه که نمیشه چون کارمندا به مدیر بالادستیشون نگاه می کنند نه من که مدیر آی تی هستم!

البته شاید اینجا هم کمالگرا و بی نقص بودنم گل کرده بوده!

اما تمام عصر داشتم فکر می کردم تا کی می خوام تو این تله باشم؟! بالاخره باید از یه جایی شروع کنم و قبول کنم مبتدی هستم و فقط با تمرین و ممارست می تونم به اون کمال بی نقص برسم!

چه تو نقاشی، چه نوشتن، چه شعر گفتن، چه مراقبه و ....

آره من دارم روزامو از دست میدم و هی بدتر میشم یا در جا می زنم!

فقط با تمرین روزانه میشه به پیشرفت رسید!

امیدوارم فردا باز نگم الان حوصله ندارم، نمیشه، اه خوب نیست و ولش کن!

امروز که داره تموم میشه!

متشکرم گیل پیشی