من اینجا به این امید می نویسم که یکی پیدا بشه یه نظری یا یه کمکی بکنه وگرنه توی دفترچه ام می نویسم!
فکر می کنم اینجا گزارش ندم بهتر باشه!
یادش بخیر پیش مشاور می رفتم هر هفته از من گزارش می گرفت اما هیج راهکاری هم نمی داد!؟
یه بار بهش گفتم اینکه من هر هفته گزارش بدم و شما هیچی نگید چه فایده ای داره؟!
ناراحت شد!؟
من باید بشینم منتظر امدادهای غیبی به دادم برسه!؟
من پست های شما رو دنبال میکنم
ولی گاهی متوجه میشم در طول روز چندین پست میگذارین و واقعاً نمیشه تک تک همه رو خوند و با فکر جواب داد
پیشنهاد میکنم پست های مهم تون رو سنجاق کنید، و در انتهاش هم CTA کنین، یعنی بخواهید که نظرمون درباره فلان چیز بگیم، اینطوری شاید بازخورد بهتری داشته باشین
موفق باشید
باشه مرسی
به پیشنهادتون فکر می کنم
واقعا چرا تمام زندگیمون مثل جنگه؟
تو هم!!!؟؟؟
اینجا چیزایی یادت میاد تو دفترچه نیست
آخه ما چه نظری بدیم؟مفتی نظر بدیم؟ما رو دعوت کن کافی شاپ بعد نظر بدیم
اووووه
نه خب به جز اینکه راحتتره و به هر حال ممکنه چون در دسترسه کسی هم بیاد نظری بده شاید بهتر از نوشتن توی دفترچه باشه
ولی در کل خودم به جز وبلاگم توی یادداشت شخصی هم میام چیزایی که ذهنم درگیرشه رو مینویسم با جزئیات و کم کم انگار دارم یه مسأله حل میکنم یا به راه حل میرسم یا به یه دید بهتری نسبت به اون مساله میرسم که خود این هم باز آرامش بخشه
آره دقیقا ذهن باز میشه و می تونی بهتر فکر کنی
ولی آخه دوست ندارم همه ی زندگیم توی فضای مجازی باشه استفاده های ناجور می تونن ازش بکنن
ای بابا
ولی فکر نمیکنید خود نوشتن هم چقدر میتونه به آدم کمک کنه؟
یعنی اینجا بنویسم فرق می کنه با اینکه تو دفترچه ام بنویسم؟
سلام و درود
امیدوارم اگه مشکلی براتون پیش اومده به لطف خداوند زودتر حل بشه
سلام و درود
ممنونم
من همه ی زندگیم مشکل و چالشه
از وقتی که یادم میاد دارم می جنگم
هر چی هم می گذره سخت تر میشه