باده ی دل

باده ی دل

راه امشب می کشد سویت مرا
باده ی دل

باده ی دل

راه امشب می کشد سویت مرا

عشق و فروید

عشق، تبدیل شدن به ایده آلِ یک فرد دیگر نیست؛
عشق، یافتن فردی است که به شما کمک می‌کند
تا آنچه در شما بهترین است نمود پیدا کند.
|زیگموند فروید|


با این حساب هیچ وقت یکی عاشقم نبوده و منم عاشق نبودم چون هر دفعه بعد از عشق تبدیل شدم به یه آدم خشمگین تر و منزجرتر از مردها!؟

نظرات 2 + ارسال نظر
علی نقی شاه سه‌شنبه 4 مهر 1402 ساعت 22:34 https://metaphysic2.blogsky.com/

درود
با ادای احترام به عالیجناب فروید، عشق حتا یافتن هم نیست. بلکه بافتن است. مثل قالی از تار و پود. قالی نه تار است و نه پود. هر دو با هم اند اما شی سوم یک شی نوظهور است. عشق ظهور است. به غلط عادت مان داده اند که احساسی به اسم عشق وجود دارد که مثل سیمان، آجر پاره ها را( نیمه های پنهان) به هم می چسباند. برعکس است. نیمه ها که جفت شوند عشق ظهور می کند. عشق علت نیست. معلول است. عشق زاده پیوند و آمیزش دو جان است. دو خویشتن که در یکدیگر می آمیزند مثل تکه های یک پازل. بزرگ‌ ترین مانع سر راه عشق، عدم تجانس لبه های دو خویشتن است. یک کاغذ را از وسط نصف کنید. حالا دوتا را اگر بخواهید به هم بچسبانید به حالت های مختلف امکان چسبیدن وجود دارد اما فقط فقط یک حالت به کمال کاغذ می رسید. عشق کمال آمیزش است.
با مهر

بله درسته سپاس

سمیرا سه‌شنبه 4 مهر 1402 ساعت 20:08

آدم های دور و اطرافمون که برای ازدواج باهاشون آشنا شدیم از لحاظ شخصیتی و معرفتی خیلی رشد نکرده بودن، من که با چند نفر به صورت جدی آشنا شدم، بعدا از چند وقت متوجه شدم که از لحاظ معرفتی پایین تر ازخودم هستن به نظرم دلیلش اینه وگرنه اگه آدم های باشخصیت و بامعرفتی بودن در نهایت حتی اگه جوابشون منفی بود نباید خشمگین و زخمی می کردن

منظورت چیه از اینکه میگی از نظر معرفتی پایین تر بودند؟! از کجا فهمیدی؟

امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.