من اعتماد به نفس ندارم
می دونید من اعتماد به نفس ندارم، از روی همین بعضیا رو فکر کردم دستنیافتنی هستند و من نمی تونم از عهده شون بربیام، برای همین همیشه انتخاب هام آدمای کج و کوله بوده، یه دلیل دیگه ش اینه که خودم از لحاظ روانی کج و کوله ام، یکی رو می بینم که همدردیم میگم ها این خوبه وگرنه آدمای سالم تر بودن که می خواستن بیان تو زندگیم اما نمی دونم چرا به دلم نچسبیدن، همیشه از آدم های زخم خورده خوشم اومده، دلمم براشون سوخته، خوب معلومه ازشون زخم می خورم یا من بهشون زخم می زنم، خدا به اونایی که سالم تر بودن اومدن سمتم رحم کرده که من بهشون متمایل نشدم!؟
این که گفتی کاملا طبیعی هست و تو اگر غیر این بودی عجیب بود. آدم ها با چاله های وجودی شون به هم نزدیک میشن...
آره دیگه
من به این نتیجه رسیدم که ارتباط و مخصوصا ازدواج از روی دل سوختن کار خیلی خیلی اشتباهیه
آره دقیقا خریته
هیچوقت دیر نیست، از این به بعد آدم های بهتر رو انتخاب کن ان شاءالله
مرسی عزیزم
با خودم فکر می کنم من عاشق این آدما میشم و دلم براشون می سوزه شاید به خاطر اینکه هیچکس دلش به حال نسوخته!؟