بخشش دل بزرگ میخواد
بخشش دل بزرگ میخواد، دل های ما کوچک است و زخم خورده و پر چرک و عفونت و جراحت!
حالا باز من یه حرفی می زنم همه میان اظهار نظر چرت و پرت می کنن!؟ شما که جای من نیستید نمی دونید درون من چه خبره!؟ منم جای شما نیستم و نمی دونم درون شما چه خبره!؟
اکثر آدما که فکر می کنن بخشیدن، در واقع فقط گذشت کردن و هنوز اون زخم به دلشونه و یادش که میفتن حال روحیشون عوض میشه حتی همه ی این هایی که میان سخنرانی می کنن، به صورت هاشون به صداشون دقت کنید متوجه میشید!
بخشش یعنی اون درد کاملا از وجودت پاک بشه و این بزرگی می خواد لازمه از پوسته ی خودخواه خودت خارج بشی از دنیای تنگ خودبینی!
واقعا من مگه چی کارشون کرده بودم؟! من فقط بچه بودم یه بچه ی پاک و معصوم!؟
واقعا وقتی آدما با یه بچه این کارها رو می کنن چه انتظاری ازشون دارم که حالا که بزرگ شدم باهام مهربون باشند؟! یا اون بچه هایی که از همون بچگی پدرسوخته بودن خدا می دونه الان چه کارا می کنن!؟
اینم قضاوت های من، برای اینکه کار سخت یعنی بخشش رو انجام ندم و همین طوری ادامه بدم!؟
فعلا که همه ش با خودم فکر می کنم کون این پاره بشه یا مال اون پاره بشه!؟ دقت کردم تو اینترنتم مردم میگن و از این فحش ها میدن!؟
دلم انگار فاسدم شده!؟
به خاطر خدا عذر خلق رو می پذیرم و ازشون می گذرم و بار خودم رو سبک می کنم هر رنجی از طرف انسان ها به من اومده با اجازه ی خدا بوده و یا در من غل و غشی بوده یا لازمه ی رشد من بوده!؟
الانم می دونم این حرف رو زدم باز امتحان میشم و کلی بلا سرم میاد تا بهم ثابت بشه تونستم ببخشم یا نتونستم که به احتمال زیاد نتونستم!؟
سلام عزیزم، روزتون بخیر
راستش، احساس می کنم من و شما همونطور که گفتید صحبت های همدیگه رو متوجه نمیشیم و این ممکن هست باعث ایجاد سوءتفاهم و رنجش بشه و چون نمیخوام باعث رنجشی نه برای خودم و نه برای شما بشم، صلاح می بینم که با احترام فراوان ازتون خداحافظی کنم. پیجتون رو تا اینجایی که خوندم دوست دارم و خودتون هم دخمل گلی هستید 
ولی تصمیم دارم که دیگه پیامی نذارم و شما رو با احترام زیاد به خدای بزرگ میسپرم 
این آخرین کامنت بنده برای وبلاگتون هست 
در پناه خدا باشید ان شاءالله 
خیلی سپاسگزارم
متشکرم از همراهیتون 
خدانگهدار