دردهای آدم ها
واقعا وقتی یه درد رو نکشیده باشی یا هر تجربه ی دیگه رو خودت لمس نکرده باشی، نمی تونی حال آدم ها رو بفهمی!؟
وبلاگ های بقیه دوستان رو که می خونم اصلا تو متن نمیشه عمق درد و رنجشون رو بفهمی، فکر کنم برای منم همین طور بود و من از کامنت ها ناراحت میشدم!؟
اصلا یه چیز بد، بعضی دردهای آدم ها به چشمت خنده دار میاد چون نمی فهمی شون و تجربه شون رو نداری!؟ آدم گاهی بی شعور میشه!؟
آره راحت آدم ها رو هم قضاوت می کنی و برچسب می زنی، مشکل ذهن آدم ها همینه دیگه، هر کسی یه گمانی در مورد حرف های دیگران می کنه، به قول مولانا، هر کسی از ظن خود شد یار من!؟
چقدر بده که همیشه تنهایی و فقط خدا رو داری و باید حسرت بکشی شاید یه روزی خدا باهات حرف بزنه!؟ آخه آدم از راه گوش که خیلی چیزها رو می فهمه و ارتباط می گیره!؟ صدایی که نباشه گرمایی نیست الفتی نیست، تا کی صداهای تو سرت رو جای خدا می خوای بزاری!؟
نمیدونم چرا اکثر کامنتها بهم دلداری میدن و میگن غصه نخور درست میشه.
شما هم گفتین دل پری دارم. نه اصلا. گمانم اشتباه شده. شکر خدا نه کمبود و حسرتی دارم و نه غصه و ناراحتی. اینقدر ریلکس و راحتم که هر کجا میرم حال دیگرون رو هم خوب میکنم. چه توی بقالی چقالی و چه نانوایی.. با آرامش زندگی میکنم و همه چی عالیه. مخلص کلام اینم برام معما شده. هر چی به پروفایلم نگاه میکنم که چی نوشتم که سوتفاهم میشه نفهمیدم. 
براتون زندگی پربرکتی رو آرزو دارم آبجی گله
عه خدا رو شکر حالتون خوبه
پس نگران نباشیم حالتون عالیه از عکستون که چیز خاصی معلوم نیست فقط به نظر رنج کشیده می رسید 
ممنونم برای آرزوهای خوبتون شما هم دل به دلدار برسه 
آخه همه ش یه پست هایی می گذارید که نویسنده یا شاعرش یا دلش پر بوده یا ناراحته یا شکست عشقی خورده، آدم فکر می کنه حال خودتون این طوریه
سلام خانوم خانوما
ممنون که گاهی یادی از ما میکنی.
راستش نمیدونم درد و رنج هست یا نه؟ چون حسش نمیکنم. در میون پیامبران هیچکدوم اندازه حضرت زینب بلا ندید ولی باز خودش گفت: چیزی جز زیبایی ندیدم.بله شعر خوبه. بیشتر با فلسفه حال میکنم. چون میگه (مقایسه نکن چون توقعت میره بالا. دلتنگ و تلخ میشی)
سلام داش مشتی
راستش می ترسم کامنت بزارم به بقیه بر بخوره چون زبون من یه کم تیزه، سعی خودم رو می کنم مهربون و ملایم باشم ولی گاهی از دستم در میره
امیدوارم با اظهار نظرام شما رو ناراحت نکرده باشم
دیگه هر کسی نظری داره ولی تا بخوای به اون درجه برسی که درد و رنج دنیا برات زیبا جلوه کنه کلی درد و رنج باید بکشی و تصفیه بشی ،
مهم مهربانی و همدلی شما با مشکلات بقیه است. البته که اون راز نهفته دل هر کسی رو فقط خدای خودش می‌دونه ولی همین دلداریها و همراهیها کمک کننده است
درسته اما همدلی و دلداری به دل میشینه که از ته دل باشه اداش رو بخوای دربیاری روی طرف اثر نداره