باده ی دل

باده ی دل

همانکه هستم، هستم ! صرفا جهت تخلیه ی ذهن
باده ی دل

باده ی دل

همانکه هستم، هستم ! صرفا جهت تخلیه ی ذهن

سنگ مزار

یکی از چیزهایی که از بچگی نمی فهمیدم اهمیت سنگ مزار برای مردم بود! چرا آدم ها برایشان این قدر مهم است؟!

یا آدم هایی که سر مزار کسی می روند و گریه می کنند سنگ مزار را بغل می کنند درک نمی کنم!؟

من از نزدیکان فوت کردند خوابشان را هم دیده ام اما هیچ وقت علاقه نداشتم به مزارشان بروم تا یادشان را گرامی بدارم!؟

همین جوری از توی اتاق باهاشون حرف زدم وقتی که می خواستم ارتباط بگیرم!؟

آیا من غیر عادی هستم یا کار آن هایی که اهمیت به قبر می دهند بیهوده است؟!

حتی آرامگاه بزرگان که می روم فقط سنگ مزارشان را نگاه می کنم و خدا بیامرزی می گویم و فاتحه می خوانم؟!

یک بار حرم امام رضا رفته بودم خانمه رو نگاه می کردم مدت ها چسبیده بود به ضریح و اشک می ریخت و یک چیزهایی زیر لب می گفت و من نگاهش می کردم می گفتم خدایا یعنی این قدر غم دارند که دارند، تعریف می کنند؟ چه می گوید این همه وقت این خانم؟!