گول زرق و برق دنیا را نخورید!

فکر می کنم در نوجوانی مطلبی از امام علی خواندم با این مضمون که گول زرق و برق دنیا را نخورید، رنگ و زیبایی دنیا چشم شما را نفریبد.

واقعا یکی از بهترین پندهایی که شنیده ام بوده است به خصوص در دنیای امروز که برای فروختن کالایشان دست به هر تبلیغاتی می زنند و به علت پیشرفت علم، خوب می دانند چه چیز توجه انسان ها را به خود جلب می کند البته گاهی هم کالاهای خوب تبلیغات چشمگیر دارند، خلاصه حساب و کتاب ندارد.

این در مورد خود انسان ها هم صادق است چه بسیار انسان ها که ظاهر مطلوبی دارند اما باطنی شایسته ندارند البته گاهی ظاهر زیبا نیست اما شبیه گروهی خاص هستند تا خودشان را موجه جلوه دهند و مردم را گول بزنند.

خلاصه که بر اساس ظاهر قضاوت نکنید، گول آب و رنگ یا برعکس سادگی زیاد ظاهر یک فرد را نخورید، هر دو می توانند خطرناک باشند، من این ها را می دانستم و باز هم در تله افتادم اگر نمی دانستم نمی دانم چه می شد!؟

قضاوت از روی ظاهر افراد

بعضی ها فکر می کنند آدمی که خوشگل و خوشتیپ است آدم خوبیست یا اگر کسی به ظاهرش نمی رسد آدم بدیست.

اگر کسی چادر به سر دارد متدین است و آدم خوبیست و کسی که حجاب ندارد بی خداست و آدم بدیست.

اگر کسی تسبیح به دست می گیرد و ذکر می گوید متدین و آدم خوبیست یا اگر کسی زنجیر به گردن می اندازد مو بلند می کند یا ابرو بر می دارد بی خداست و آدم بدیست.

از ظاهر مردم نمی شود قضاوت کرد که باطنشان چیست چه بسیار به ظاهر دین دارهایی که در لباس دین و با استفاده از آن درون زشت خود را پنهان می کنند و مردم را فریب می دهند و چه بسیار کسانی با ظاهر هیپی که دلی طلایی دارند.

سعدی حکایتی در این مورد دارد که متاسفانه فراموشش کردم اما معنیش همین است و من با اینکه این را می دانستم باز هم گول افراد سودجو را خوردم تا اینکه سنم بالاتر رفت بیشتر مردم را شناختم هنوز هم ادعا ندارم که باطن آدم ها را می بینم اما به سعدی بارها رحمت فرستاده ام که این را به من یاد داد اگر نمی دانستم نمی دانم چه برسرم می آمد؟!

اگر معیار قضاوتتان در مورد آدم ها ظاهر و لباس و ماشین و خانه است باید بدانید که در حق خودتان خیلی ظلم می کنید و از آدم ها بسیار خواهید خورد تا روزی که دیگر به ظاهر آدم ها تکیه نکنید.