صفای دل

من امروز فال حافظ گرفتم تو پست قبلی گذاشتمش، فهمیدم صفای دلم کم شده اونم به خاطر همنشینی با آدم های رشد نیافته است!؟

خوب البته من مجازی همنشینی می کنم توی وبلاگا می چرخم و می خونم دیگه باید هر چیزی رو نخونم روم اثر می زاره!؟

آدمی رو نمی شناسم که برم پیشش و این قدر بزرگ باشه که من ازش فیض ببرم مجبورم با همین کتاب ها سر کنم این جوری بهتره!؟

یه مشکلی که من دارم اینه که من زنم و این محافل معمولا مردونه است و زن ها اصولا کمتر دنبال این چیزان من خودم معذبم پیش آقایون و البته نمی خوام وسیله ی کج شدن راه اون آقایونم باشم چون نمی دونم من چطورم که تا به یه آقایی نزدیک تر میشم خیالات ورش می داره!؟

دلم خیلی کثیف شده از بس دعوا کردم با همه باید بشینم پاکش کنم جلا بدم صفا بدم ولی هنوز پر خشم و کینه م!؟