می دونید من فکر کنم خیلی سخت گرفتم و سختش کردم!
خیلی غلو کردم تو خوبی یا بدی یه کس یا یه چیز!
خیلی جدی گرفتم همه چی رو!
این قدر سخت و وحشتناک نیست همه چیز!
می گذره!
این قدر غیر قابل تحمل و غیر قابل بخشش نیست همه چیز!
اونایی که به ما این جوری یاد دادن و بهمون این قدر سخت گرفتن خودشون خراب کردن در واقع یه خرابکاریشونم ذهن و روان ما بوده!
خوب نمی خوام سرزنششون کنم پس همین جا وایمیستم و میرم سراغ خودم!
آره زندگی ساده است!
لطیف است!
زیباست!
دنیا جای قشنگیه!
یه زندان تنگ نیست!
ما محکوم به رنج کشیدن نیستیم!؟
ما آزادیم!
زنده ایم!
درد ما ذهن ماست!
برای من دیگه نیست!
بوی خوش آزادی میاد!
سلام پست جالبی و به امید آزادی

مخصوصا اون آزادی که این چند ماه جوانهای مملکت دارن فریاد میزنن
ان شاءالله
آزادی
اتفاقا من وقتی دیروز وقتی مطلب شما رو خوندم میخواستم براتون کامنت بذارم که انقدر سخت نگیرین ،
عه چه بامزه
مرسی
بسیار عالی
جهان سخت گیرد بر مردمان سخت گیر