درباره من
در گلویم گیر کرده زخم یک بغض غریب
ادامه...
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- اسفند 1403 95
- بهمن 1403 99
- آذر 1403 3
- آبان 1403 39
- مهر 1403 19
- شهریور 1403 43
- مرداد 1403 23
- تیر 1403 29
- خرداد 1403 47
- اردیبهشت 1403 51
- فروردین 1403 41
- اسفند 1402 21
- بهمن 1402 55
- دی 1402 56
- آذر 1402 70
- آبان 1402 82
- مهر 1402 91
- شهریور 1402 94
- مرداد 1402 78
- تیر 1402 48
- خرداد 1402 83
- اردیبهشت 1402 57
- فروردین 1402 62
- اسفند 1401 67
- بهمن 1401 54
- دی 1401 115
- آذر 1401 123
- آبان 1401 77
- مهر 1401 10
جستجو
آمار : 169302 بازدید
Powered by Blogsky
آدمی و آفتاب
آفتابی که در عالم وجود است
جلوه ای از معبود موعود است
آدمی که سررشته از آب و خاک است
جلوه ای از وجود معبود است
پس آدمی می تواند آفتاب باشد
همان روح آتشناک باشد
آدمی خود را نظر کن که بسی
روی ها و روح ها در تو نهان باشد
#ماهش
ماهش
سه‌شنبه 1 اسفند 1402 ساعت 15:49
آهنگ داشت ولی ضرب آهنگش خیلی منظم نبود، من تو این زمینه ها خیلی اطلاعات ندارم ولی در کل قشنگ بود
آره من رو وزن تسلط ندارم یه چیزی به ذهنم میرسه می نویسم
معناش قشنگ بود
ان شاءالله حالت هم بزودی خوب بشه 
مرسی عزیزم از نظر ادبیات شعری قشنگ نبود؟
ممنونم ان شاالله