یکی از صفاتی که در شریعت اسلام مزمت شده است ایرادگیری و عیب جویی از دیگران است بلکه توصیه شده است تا جای ممکن عیب دیگران را بپوشانید و گناه و جرم دیگران را ببخشید!
البته ایراد گرفتن از کسی که عیب جو هست هم خودش عیب جوییست و مدام تکرار کردن و توی سر زدن عیب دیگران که دیگر کاملا غیر اخلاقی و غیر انسانیست!
متاسفانه چیزی که در جامعه ی ما باب شده است عیب جویی در لباس انتقاد یا امر به معروف و نهی از منکر است!؟
متاسفانه جامعه ی ما الگوهای واقعی اخلاق خود را از دست داده است یا این افراد به خاطر شرایط نا به هنجار جامعه عزلت را انتخاب کرده اند و جامعه نمی داند روش درست امر به معروف و نهی از منکر یا انتقاد چیست، حتی جامعه نمی داند عیب پوشی و جرم بخشی چگونه صورت می گیرد و آن هایی که می خواهند این روش ها را در پیش بگیرند مجبورند با آزمون و خطا خود بفهمند چه شیوه ای برای این کار مناسب است!
خیلی باحالیم نه!!!!؟؟؟؟