چند روزه احساس می کنم از اون حالت رباتی که ما رو برده بودن اومدم بیرون و احساساتم رو بیشتر حس می کنم!؟
فکر کنم همین که دیگه فیلم و سریال نمی بینم باعثشه چون مالتی مدیا روی من خیلی بیشتر از تکست اثر می گذاره!؟
البته فکر کنم الان که بهش فکر کردم باز رفتم تو اون حالت!؟ یه جورایی مسخمون کردن!؟
بعدنوشت: صبح شد و الان ساعت 10 هست و فکر می کنم حالت رباتیکم برگرده و دوباره برنامه ریزی خودکار داره اجرا میشه!؟
دیروز فهمیدم که انگار قلبم خاموشه! نمی دونم چه اتفاقاتی افتاده و مقصر خودمم یا دیگران اما من سال هاست مثل ربات شدم یعنی احساسی ندارم و نمی تونم زندگی رو حس کنم و باهاش ارتباط برقرار کنم البته قبلا خیلی بدتر بودم چند سال هست روی خودم کار کردم و با آدم های با احساس معاشرت کردم برای اون ها رفتار خشک من آزاردهنده است ولی تا یه جایی تحملم کردند و بعد هم رفتن!
خلاصه اینکه از هوش مصنوعی پرسیدم چی کار کنم گفتش که در طبیعت پیاده روی کن، مدیتیشن و تنفس کن، احساسات رو بنویس، معاشرت کن و ... حالا می خوام احساساتم رو بنویسم اما بهم نخندین، تازه آبروم میره بخوام هر چی تو قلبم می گذره رو اینجا بگم!؟ ولی توی دفترچه ام هم می تونم بنویسم اگر کسی فضولی نکنه!؟ چون خیلی خصوصیه بهتر می بینم تو دفترچه ام بنویسم چون الان که می بینم احساس خشم می کنم اونجا با قلم می تونم خط خطی کنم!؟