چند حدیث در مورد عدالت

از این احادیث می توان نتیجه گرفت سرانجام ظلم و بی عدالتی رفتن روزی و برکت از زندگی مردم است!

پیامبر صلی الله علیه و آله:اِتَّقوا دَعْوَةَ الْمَظْلومِ وَإنْ کانَ کافِرا فَإِنَّها لَیْسَ دونَها حِجابٌ؛

از نفرین مظلوم بترسید اگر چه کافر باشد، زیرا در برابر نفرین مظلوم پرده و مانعى نیست.[نهج الفصاحه، ح ۴۸]

امام صادق علیه السلام:اَلنّاسُ یَسْتَغْنونَ اِذا عُدِلَ بَینَهُمْ وَتُنْزِلُ السَّماءُ رِزْقَها وَتُخْرِجُالاَْرْضُ بَرَکَتَها بِاِذْنِ اللّه ِ تَعالى؛

هنگامى که در میان مردم عدالت برقرار شود، بى نیاز مى شوند و به اذن خداوندمتعال آسمان روزىِ خود را فرو مى فرستد و زمین برکاتش را بیرون مى ریزد.

[کافى، ج ۳، ص ۵۶۸، ح ۶]

پیامبر صلی الله علیه و آله:عَدْلُ ساعَةٍ خَیْرٌ مِنْ عِبادَةِ سَبْعینَ سَنَةً قِیامِ لَیْلِها وَصِیامِ نَهارِها؛

ساعتى عدالت بهتر از هفتاد سال عبادت است که شب هایش به نماز و روزهایش بهروزه بگذرد.[مشکاه الأنوار، ص ۵۴۴]

پیامبر صلی الله علیه و آله:اَعدَلُ النّاسِ مَن رَضِىَ لِلنّاسِ مایَرْضى لِنَفسِهِ وَکَرِهَ لَهُمْ ما یَکْرَهُلِنَفْسِهِ؛

عادل ترین مردم کسى است که براى مردم همان را بپسندد که براى خود مى پسنددو براى آنان نپسندد آنچه را براى خود نمى پسندد.[نهج الفصاحه، ح ۳۴۰]

پیامبر صلی الله علیه و آله:اِذا حَکَموا بِغَیْرِ عَدْلٍ اِرْتَفَعَتِ الْبَرَکاتُ؛

هنگامى که به غیر عدالت حکم کنند، برکت ها از بین مى روند.[معدن الجواهر، ص ۷۳]

امام على علیه السلام:قُلوبُ الرَّعِیَّةِ خَزائِنُ راعیها فَما اَوْدَعَها مِنْ عَدْلٍ اَوْ جَوْرٍ وَجَدَهُ؛

دل هاى مردم صندوقچه هاى حاکم است، پس آنچه از عدالت و یا ظلم در آنهابگذارد، همان را خواهد دید.[غررالحکم، ج۴، ص ۵۲۱، ح ۶۸۲۵]

برای مردم، برای پروردگار مردم

همه ی ما می دانیم روزی دهنده خداست،

خواه این روزی مادی و دنیوی باشد

خواه این روزی معنوی و روحانی باشد

هیچ کس نمی تواند راه روزی مردم را که خداوند برایشان مقدر کرده است را ببندد که اگر کسی این کار را کند خداوند از محل دیگری روزی خلقش را می رساند.

خداوند هیچ وقت بنده ی مومن و فرمانبردار خود را تنها و ناامید نمی گذارد.

غذای جسم، غذای روان و غذای روح انسان می رسد به شرط این که انسان نیز طالب آن باشد.

به قول معروف از تو حرکت و از خدا برکت!

اگر کنج خانه بنشینیم و ماتم بگیریم و حسرت بخوریم و افسوس بخوریم و ناله کنیم و آه بکشیم و فکر و خیال کنیم هیچ دری به رویمان باز نمی شود.

بزرگان می گویند اگر از راهی می روی و بن بست و در بسته می خوری به خاطر این است که اشتباه می روی بر گرد و راه ها و درهای دیگر را امتحان کن.

گاهی هم خدا نمی دهد برای این که به او نزدیک تر شوی و خودش هم راهنمایی ات می کند که چگونه نزدیک شوی وقتی نزدیک شدی آن وقت غافلگیرت می کند چیزی به تو می دهد فراتر از آن چه خودت می خواستی.

پروردگار با مرامی داریم اصولا شیوه ی پرورشش این گونه است امتحان و پاداش، هر چه بیشتر دوستت داشته باشد امتحانش سخت تر و متقابلا پاداشش ارزشمندتر.

هر کس کار بدی کند به اندازه ی همان بدی مجازات خواهد شد و هر کس کار نیکی کند بی اندازه پاداش خواهد گرفت زیرا ما با سرچشمه ی نعمت ها و خوبی ها سر و کار داریم و برای او اصلا سخت نیست نیکی را با نیکی جبران کند بلکه از آن جایی که می خواهد نکوترین باشد پس نیکی را با بی اندازه نیکی جبران می کند فقط نیت و قلب انسان مهم است که کار نیک را صرفا برای رضای خدا و از روی محبت به خدا انجام دهد.

خداوند خود حافظ و پشتیبان ماست.

خداوندا نیکی ما را پاداشی ده که خودت می دانی برای ما بهترین است نه آنچه ما گمان می کنیم برای ما خوب است و روزیمان کن آنچه خیر و صلاحمان در آن است.

آمین یارب العالمین