باده ی دل
همانکه هستم، هستم ! صرفا جهت تخلیه ی ذهن
باده ی دل
همانکه هستم، هستم ! صرفا جهت تخلیه ی ذهندرباره من
عاقلان! پا مگذارید به میخانهی عشق
/ داغِ صد مُهرِ جنون خورده به پیشانی ما
#شمس_لنگرودی
ادامه...
هر آنچه برای خود می پسندی برای دیگران بپسند!
در مسیر تعالی ما باید سعی کنیم خوب و بد را تشخیص دهیم یعنی اگر راستگویی خوب است راستگو باشیم اگر دروغگویی بد است دروغ نگوییم اگر عدالت خوب است عادل باشیم و اگر ظلم بد است ستم نکنیم!
نکته این است که با مردم به گونه ای باشیم که دوست داریم با ما رفتار کنند یعنی اگر احترام دوست داریم احترام بگذاریم اگر محبت را دوست داریم محبت کنیم اگر از بددهنی بدمان می آید بددهنی نکنیم!
البته یک دفعه نمی شود این کارها را به نحو احسن انجام داد، گاهی هوشیاری خود را از دست می دهیم و واکنش نشان می دهیم اما اگر بعد پشیمان شویم و جبران کنیم معمولا همه چیز درست می شود و هر چه آگاه تر شویم درصد خطایمان کمتر می شود این کار لازمه اش دقت و مراقبه بیست چهار ساعته است!
نکته ای که اینجا مهم است اینست که نیتمان لازم است خالص برای خدا باشد یعنی چون این ها فرامین خداست انجامش می دهیم نه اینکه چون پیش بقیه ارج و قرب و احترام پیدا کنم یا چیزهای دیگه که فقط نفس انسان را باد می کند و باید مواظب باشیم نیکوکاریمان ما را دچار عجب نکند یعنی با خودت بگویی این منم که این قدر خوبم یا اینکه من از بقیه ی خلق نیکوکارترم پس برترم!
نکته ی دیگر این است که در مراحل اولیه ممکن است یک نفر مثلا به شما پرخاش کند و شما ناراحت و عصبانی بشوید اما این طبیعیست اما طبق این تکانه واکنش نشان نمی دهیم لازم است به روی خودتان نیاورید و رفتار نیکو با آن شخص انجام دهید یا حداقل سکوت کنیم تا دعوا بالا نگیرد اما اگر خیلی ناراحت و عصبانی شدید که برای خودتان ضرر دارد می توانید واکنش نشان دهید، این در مورد بقیه ی حالت ها هم صادق است مثلا وقتی کسی چاپلوسیتان را می کند خوشحال نشوید و رفتاری نشان دهید تا آن شخص بفهمد دیگر این کار را نکند!
نکته این است که عاملیت امور را بدست بگیرید و نگذارید دیگران شما را کنترل و هدایت کنند مرکز کنترل رفتارتان درون خودتان باشد!
رشد روح نامحسوس و بی صداست
می گویند این قدر نماز خواندیم اما اثری ندیدیم! روزه گرفتیم اما اثری ندیدیدم!؟ محبت کردیم و اتفاقی نیفتاد!؟ نیکی کردیم و چیزی نشد!؟ خودشناسی کردیم اما اتفاقی نیفتاد؟!
دو موضوع را لازم است بررسی کنیم به چه نیتی و برای که این کارها را کردید اگر نیت خالص برای خدا باشد قطعا روزی ناگهان اثرش را خواهید دید اما اگر برای رضایت نفس خودمان یا رضایت مردم این کارها را کرده ایم خوب اثری نخواهد داشت!
مطلب دیگری که هست این است که من هر روز که نماز بخوانم قدمی روحم به جلو می رود و در نهایت روزی می رسد که از یه سطح به سطح بعدی می روم اما تک تک آن قدم ها مثل یک آجر که دیواری را می سازد لازم است در نهایت ساختمانی بنا می شود که شامل تک تک آن اعمال من است !
و یک راز هم بهتان بگویم اگر نیتتان فقط انجام اعمال صالح باشد و به دنبال نتیجه نیز نباشید بیشتر اثر می کند همان که می گویند تو نیکی میکن در دجله انداز، اگر چرتکه دستت بگیری و حساب کنی این قدر نماز خواندم، این قدر روزه گرفتم، این قدر نیکی کردم، این قدر محبت کردم باهات همان طور حساب می کنند چون هر چه هم عمل ما زیاد باشد در برابر خداوند بینهایت هیچ است، پس خودت و عملت را کم قیمت و کوچک در برابر خداوند بدان و نتیجه را از روی کرم خداوند بدان نه کار خودت البته واقعی و قلبی!
سو استفاده از محبت
اگر ما بدانیم شخصی مهربان و با محبت است و اگر بدی در حقش کنیم ما را می بخشد آنگاه بیاییم و از عمد در حقش بدی کنیم اسم این کار سو استفاده از محبت فرد است!
حال بعضی ها می گویند خدا مهربان است از سر تقصیرات ما می گذرد پس هر کار دوست داریم بکنیم آخرش توبه می کنیم و خدا می بخشد!
آیا می دانستید که خدا روی خودش غیرت دارد یعنی اگر محبتش شامل حال کسی شود و او از این محبت سو استفاده کند ممکن است خیلی شدید او را جزا دهد؟ البته شاید هم ببخشد بستگی به شخصیت و روحیه ی طرف و لطف و کرمی که خداوند به او دارد فرق می کند!
پس به هوش باشید و گول این حرف ها را نخورید و در برابر خداوند سر به راه باشید که اگر سر به راه باشیم و طبق خواسته ی او عمل کنیم پاداشی عظیم داریم، به خرد، نیکی، نیک خویی، عشق و محبت و ... می رسیم!
به خودمان نمی توانیم دروغ بگوییم!؟
همه ی ما در زندگی مرتکب خطا و گناه شده ایم، این خطا و گناه در وهله ی اول روح و روان و جسم خودمان را تحت تاثیر قرار می دهد!
وقتی خطا یا گناهی می کنیم اول پیش خودمان زیر سوال می رویم و شرمنده ی خودمان می شوییم چون نتوانسته ایم به نفس خود حرمت داده و سیاهش کرده ایم!
این زرنگی نیست که بتوانیم از بقیه با هر روشی جلو بزنیم بلکه این خفت است، چطور می توانیم در آینه به عمق چشم خود نگاه کنیم و یاد نیاریم چه کارهای خطایی کرده ایم و به وجدان خودمان دروغ بگوییم؟!
گاهی فکر می کنیم طرف مقابل آدم بدیست پس می توانیم هر طور با او رفتار کنیم اما غافلیم که رفتار ما روی خودمان اثر می گذارد و بعد دچار کارمای اعمال خود می شویم!
در ثانی اگر بخواهیم رشد کنیم و به کمال نفس خود برسیم این در حالی ممکن است که ما نیات و افکار و گفتار و کردار نیک داشته باشیم!
نیکی کردن و اخلاقی زیستن احترام به خودمان است، اگر خودمان را دوست بداریم سعی در حرمت نهادن به نفس خود می کنیم و در آینده هم از عملکرد خود خشنود هستیم و به خود افتخار می کنیم و ارتعاشمان را نیز بالا می بریم!
چند لینک چند حدیث
در زیر چند لینک را می گذارم که مطالبیست که از قرآن و احادیث گرفته شده اند باشد که مورد تفکر قرار گیرند!
حدیث امام جوادhttps://ahlolbait.com/article/5511/%D8%A7%D8%AD%D8%A7%D8%AF%DB%8C%D8%AB-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%AC%D9%88%D8%A7%D8%AF-%D8%B9%D9%84%DB%8C%D9%87-%D8%A7%D9%84%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85-%D9%88%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%DA%A9%D9%86%D9%86%D8%AF%D9%87-%D8%AF%DB%8C%D9%86-%D9%88-%D9%81%D8%A7%D8%B3%D8%AF-%DA%A9%D9%86%D9%86%D8%AF%D9%87-%D9%85%D8%B1%D8%AF%D8%A7%D9%86
هر چه کنی به خود کنیhttp://hadith.net/post/1273/%DA%86%D9%87%D9%84-%D8%AD%D8%AF%D9%8A%D8%AB-%D9%87%D8%B1-%DA%86%D9%87-%D9%83%D9%86%D9%89-%D8%A8%D9%87-%D8%AE%D9%88%D8%AF-%D9%83%D9%86%D9%89/