باده ی دل
همانکه هستم، هستم ! صرفا جهت تخلیه ی ذهن
باده ی دل
همانکه هستم، هستم ! صرفا جهت تخلیه ی ذهندرباره من
عاشقی دردیست که درمان نپذیرد ولی خوش دردیست!
ادامه...
انواع عشق
عشق حسی است که در وجود همه ی انسان ها وجود دارد. اما در هر شخص به شکل خاص و در درجاتی مختلفی. بسیاری از عشق ها در نهایت به نافرجامی می انجامد و برای فرد ضربه های روحی به دنبال خواهد داشت. بررسی انواع عشق
#انواع_عشق :
- عشق حیرانی : اصطلاح حیرانی (Agape) توسط مسیحیان اولیه (و به خصوص یونانیان، ریشه این کلمه یونانی است) برای اشاره به پذیرش بی قید و شرط و دوست داشتن یک فرد اطلاق شده‌است. این نوع از عشق بر اساس تصمیم و نه احساسات شکل می‌گیرد.
- عشق با وقار : نوعی رفتار مودبانه وموقرانه که در اواخر قرون وسطی در مورد خانم‌ها و عاشقان آنها به کار می‌رفت.
- عشق دروغین : نوعی عشق نادرست با هدف کسب مادیات(می توان مفهوم عشق را برای این نوع، قائل نشد.)
- عشق جنسی (eros) : میل جنسی نسبت به یک فرد
- عشق به خانواده : عشق به افراد خانواده و مهربانی به آنها
- عشق آزاد : رابطه جنسی بر اساس انتخاب فرد که محدود به ازدواج نمی‌شود
- شیفتگی : در عهد جدید به معنای عشق احساسی مشروط به کار می‌رود یعنی «دوستت دارم چون…»
- عشق افلاطونی : یک رابطه نزدیک که درآن رابطه جنسی وجود ندارد یا سرکوب یا محدود شده‌است.
- عشق ظاهری : رابطه عاشقانه‌ای که در آن پختگی لازم وجود ندارد و «راستین» نیست. این کلمه دارای بار معنایی منفی است و تاکید دارد که عشق در دوران جوانی معمولاً کمتر راستین و واقعی است.
- عشق به مذهب : تعهد و دوست داشتن خدا یا مذهب
- عشق رومانتیک : علاقه‌ای که ترکیبی از صمیمیت و میل جنسی است
- عشق راستین : عشق بدون قید و شرط یا انگیزه خاص. دوست داشتن فرد فقط به خاطر خود و نه رفتارها یا عقایدش. همچنین به عشق بی قید و شرط اشاره دارد.
- عشق یک طرفه : مهرعاطفه‌ای که یک طرفه‌است
- شهوت : عاطفه بر اساس شهوت و تمایل به ارضای نفس.
- عشق لحظه‌ای : عشقی که در لحظه‌ای که فرد برای اولین بار با فردی تماس می‌گیرد به وجود می‌آید. از این عشق به مراتب در داستانها و ادبیات یاد شده‌است وبه " love at first sight ” معروف است.
- عشق مستلزم فداکاری : فداکاری و گذشتن از جان یا چیز با ارزش دیگری برمبنای عشق.
غصه
حتما تا به حال غصه خورده اید!
چه مزه ایست؟!
راستی تا به حال فکر کرده اید غصه را وقتی می خوریم کجا می رود؟!
در معده؟
در روده ی کوچک؟
در روده ی بزرگ؟
کبد؟
همه می دانیم غصه خوردن انسان را بیمار می کند
اما چرا باز هم می خوریمش؟!
من یاد گرفته ام غصه نخورم
هیچ چیز و هیچ کس
نه آینده نه گذشته
نه تاریخ نه اکنون
غصه خوردن فقط آدم را بیمار می کند
بعد که بیمار شدی هیچ پزشکی هم نمی تواند سلامتی ات را باز گرداند
یک چیز مسخره در فرهنگ ما این است که زن هایی که غصه می خورند مهربان و فداکار دانسته می شوند!
می گوید این قدر غصه خوردم که گیسم سفید شد!
چرا تمام ظلم هایی که به خودمان می کنیم در فرهنگ ما ارزش است؟!
آخر اگر می خواهی فداکاری کنی جور دیگری فداکاری کن
جوری که یک سودی داشته باشد نه اینکه فقط ضرر باشد!
بد می گویم؟!