باده ی دل

باده ی دل

راه امشب می کشد سویت مرا
باده ی دل

باده ی دل

راه امشب می کشد سویت مرا

کتاب های کهن

شیخ بهایی در کشکول میگه دنیا تا قبل از ظهور حضرت ابراهیم دختر بچه بوده بعد از آن تا ظهور حضرت محمد در میانسالی بوده و بعد از عصر اسلام پیرزن است!؟

راستی که قدیمیا خیلی آدم های بامزه ای بودند حقیقت رو در داستان های استعاره ای بیان می کردند برای اونی که اهل علم نبود داستان میشد و برای کسی که مطلع بود یک مفهوم رمز و رازی البته من هنوز کشف نکردم این استعاره در مورد دنیا یعنی چه؟! ولی آدم های قدیمی خیلی معصوم بودند مثل ما نبودند، ما چرا این طوری هستیم؟! ذهن های باد کرده از اطلاعات و عقلی اندازه نخود!؟

صحیفه ی سجادیه هم خیلی قشنگه، در مناجات هاش یه خدایی رو معرفی می کنه که با خدایی که من می شناختم فرق می کنه و البته مناجات های خواجه عبدالله انصاری رو هم دارم می خونم اونجا هم یه خدای دیگه ست البته بیشترش رو سر در نمیارم یعنی به قدر بضاعت خودم برداشت می کنم!


پی نوشت: خوبه من وبلاگ می نویسم وگرنه دیکته ی کلمات یادم میرفت این جوری گوشی بهم پیشنهاد میده و یادم میاد!

گلپا و آهنگ

از وقتی آقای اکبر گلپایگانی فوت شدند فضای مجازی پر شده از آهنگ های این خواننده، الحق هم خوش صدا بودند اون هم با اون کیفیت ضبط اون موقع، یک نفر دیگه که من تازگی کشف کردم صداشون و خوانندگیشون خیلی عالی بوده خانم دلکش است، منتها آهنگ ها قدیمی هست و یک نفر باید بشینه کیفیت این آهنگ ها رو به روز کنه ما گوشامون عادت نداره به نویزهای تو این آهنگ ها!

خلاصه که خواننده ها و موسیقیدان ها و آهنگ ها همیشه من یکی رو که نجات دادند، در حال بدم که هیچ کس رو نداشتم و ممکن بوده از غصه بمیرم این آهنگ ها بودند که نجاتم دادند البته آهنگ های فاخر نه هر آهنگی!

روح رفتگان این هنر شاد و عاقبت زندگان این هنر هم به خیر باشه و همون طور که اونا ما رو از گرفتاری نجات دادند خدا هم اونا رو از گرفتاری هاشون نجات بده  و ان شاالله ما قدر این هنر رو بدونیم و ازش خوب استفاده کنیم!