باده ی دل

باده ی دل

همانکه هستم، هستم ! صرفا جهت تخلیه ی ذهن
باده ی دل

باده ی دل

همانکه هستم، هستم ! صرفا جهت تخلیه ی ذهن

روزنوشت آفتابی

امروز هوا خوب بود!

اولش تو خونه کسل بودم!

با خودم گفتم بزنم بیرون!

چند تا کتاب رمان داشتم دیگه نمی خواستم!

بردم بازار کتاب فروشای دسته دوم!

چند تا کتاب دیگه گرفتم!

آقاهه کتاب فروشه یه مرد مسنی بود!

گفت چی کار می کنی؟ چه خوندی؟

حرفش من رو به فکر انداخت!

تو اتوبوس تو راه برگشت، مردم رو دیدم که در تکاپو بودن!

غرق در صحبت، غرق در فکر، غرق گوشی، تو حال خودشون بودند!

با خودم گفتم واقعا می خوام با بقیه ی زندگیم چه کار کنم؟!

الان 36 ساله م هست، تا کی این جوری باشم؟

یه تصمیماتی گرفتم، بعد که انجام دادم میگم!

*************

زدم ماهواره!

شبکه ی آینه یه برنامه داشت در مورد مهارت فکر کردن!

در مورد سوگیری و تعصب بود!

فهمیدم من سوگیری دارم اون جوری تعصب ندارم!

و گفت سوگیری اجتناب ناپذیره اما باید کنترل بشه!

*************

امروز تو کشکول شیخ بهایی خوندم که حق همسایه فقط این نیست که باهاش خوش رفتاری کنی، حقش اینه که تحملش کنی!

این از چیزی که تو کتاب مقدس نوشته بالاتره!

اگر تعمیمش بدیم حق خانواده هم همین طوری میشه!

یعنی تحمل کردن خانواده به خصوص والدین از خوش رفتاری باهاشون بالاتره!

************

یه چیزی که برام جالب بود تو قرآن به پیامبر میگفت!

که دنبال چیزی که از درستیش اطلاع نداری نرو!

جالبه تو کتاب های معنوی مدرن تشویقت می کنن دنبال ایده هاشون بری حتی اگه فکر می کنی درست نیست!

و من چند سال پیش این کار رو کردم!

تجربه بود، هم سود داشت هم ضرر!

دیگه حالا این کار رو نمی کنم چون که آدم شناس تر هم شدم!

***************

سمیرا جون میگه حق خلق رو باید بدم!

باید با مردم مدارا کنم و خوش رفتاری کنم و پیرو گفته شیخ بهایی تحملشون کنم!

اما مردم یه جورین که نزدیک شدن بهشون خطرناکه البته از نظر من!

ترجیح میدم دوری کنم چون روح و روان خودم رو دوست دارم!

منظورم اینه که فاصله ی مطمئنه رو حفظ کنم!

دیشب باز روی یه کانال تلگرام چند نفر بهم حمله کردند و من دوست ندارم این اتفاق بیفته، البته جوجه روانشناس بودن که خودشون به روانشناس بیشتر احتیاج داشتند ولی خیلی پر رو بودند!

مردم وقیح شدند!

نمیگم همه اما یه عده شدند!

واقعا جا نداره اینا رو تحمل کنی!

همین که نمی نزنم لت و پارشون کنم بسه شونه!