گناه چیست؟

به نظر من اون چیزهایی که گناه یا غیراخلاقی عنوان شده کارهاییست که باعث می شود سلامت و زندگی خودمان به خطر بیفتد، بحث اصلا سرپیچی از دستور خدا نیست یا گول خوردن از شیطان، شیطان ما رو گول می زنه که به زندگی سعاتمند و خوشبختی نرسیم و خدا هم ما رو دعوت می کنه کاری کنیم که صلاح خودمون هست!

مثلا قرن ها گفتند ادرار و خون نجس است حال چندیست کشف شده به خاطر ضرر به سلامتی ماست که این دستورات بهداشتی داده شده است یا مثلا می گویند آدمی که خودش زیاد دروغ می گوید فکر می کند بقیه هم دروغ می گویند یا دچار بیماری روان تنی می شود!

حال دانشمندان می گویند دروغگو یک مدتی به همه ظنین است و شاید دچار بیماری روان تنی هم بشود اما بعد از مدتی که باور کرد کارش درست است دیگر این اتفاقات هم برایش نمی افتد یعنی می گویند احساس گناه و تربیت باعث به وجود آمدن آن اختلالات و بیماری ها می شود ولی باز هم نظر من رد نمی شود!

به هر صورت که من فهمیده ام بعضی خصوصیات ما ژنتیکی در لایه های زیرین ناخودآگاهمان است یعنی اجدادم یک سری صفاتشان را سرکوب کرده بودند و به من هم ارث رسیده است در این صورت فقط تربیت خودم نقش در دانستن خوبی و بدی ندارد بلکه تربیت اجدادم هم موثر است و رسیدن به آن لایه های زیرین کار سختیست و زمان و آگاهی می خواهد و هر کسی این کار را نمی کند!

در ضمن ما نه تنها وجدان فردی و جمعی داریم به نظرم وجدان اجدادی هم داریم که ناخودآگاه عمل می کند!

یاد بگیریم نسبی فکر کنیم!

اگر کسی حرفی می زند که مرا خوش می آید بتش نکنیم نگوییم استاد است یا فلان است و اگر همان آدم حرفی می زند که به باور من اشتباه است نکوبیدمش به او هزار برچسب نزنیم!

یاد بگیریم آدم ها گاهی با ما با هم نظرند و گاهی نظرشان خلاف نظر من است و این آن آدم را خوب یا بد نمی کند!

آدم ها مجموعه ای از المان ها هستند ژنتیکشان، تربیتشان، محیطشان، تجربیاتشان روی نظرهایشان اثر می گذارد و همه ی این ها منحصر به فرد و نسبی است!

احترام دیگران را نگه داریم تا احتراممان را نگه دارند سخنان ما معرف شخصیت ماست و نشان دهنده ی ذهن ماست!

در ضمن اگر یک نظر یک فرد درست باشد نمی شود نتیجه گرفت همه ی حرفایش درست است و اگر یک نظرش اشتباه باشد نمی شود نتیجه گرفته همه ی حرف هایش اشتباه است! نسبیست!