هر آنچه برای خود می پسندی برای دیگران بپسند!

در مسیر تعالی ما باید سعی کنیم خوب و بد را تشخیص دهیم یعنی اگر راستگویی خوب است راستگو باشیم اگر دروغگویی بد است دروغ نگوییم اگر عدالت خوب است عادل باشیم و اگر ظلم بد است ستم نکنیم!

نکته این است که با مردم به گونه ای باشیم که دوست داریم با ما رفتار کنند یعنی اگر احترام دوست داریم احترام بگذاریم اگر محبت را دوست داریم محبت کنیم اگر از بددهنی بدمان می آید بددهنی نکنیم!

البته یک دفعه نمی شود این کارها را به نحو احسن انجام داد، گاهی هوشیاری خود را از دست می دهیم و واکنش نشان می دهیم اما اگر بعد پشیمان شویم و جبران کنیم معمولا همه چیز درست می شود و هر چه آگاه تر شویم درصد خطایمان کمتر می شود این کار لازمه اش دقت و مراقبه بیست چهار ساعته است!

نکته ای که اینجا مهم است اینست که نیتمان لازم است خالص برای خدا باشد یعنی چون این ها فرامین خداست انجامش می دهیم نه اینکه چون پیش بقیه ارج و قرب و احترام پیدا کنم یا چیزهای دیگه که فقط نفس انسان را باد می کند و باید مواظب باشیم نیکوکاریمان ما را دچار عجب نکند یعنی با خودت بگویی این منم که این قدر خوبم یا اینکه من از بقیه ی خلق نیکوکارترم پس برترم!

نکته ی دیگر این است که در مراحل اولیه ممکن است یک نفر مثلا به شما پرخاش کند و شما ناراحت و عصبانی بشوید اما این طبیعیست اما طبق این تکانه واکنش نشان نمی دهیم لازم است به روی خودتان نیاورید و رفتار نیکو با آن شخص انجام دهید یا حداقل سکوت کنیم تا دعوا بالا نگیرد اما اگر خیلی ناراحت و عصبانی شدید که برای خودتان ضرر دارد می توانید واکنش نشان دهید، این در مورد بقیه ی حالت ها هم صادق است مثلا وقتی کسی چاپلوسیتان را می کند خوشحال نشوید و رفتاری نشان دهید تا آن شخص بفهمد دیگر این کار را نکند!

نکته این است که عاملیت امور را بدست بگیرید و نگذارید دیگران شما را کنترل و هدایت کنند مرکز کنترل رفتارتان درون خودتان باشد!

خداحافظی

امروز یه کلیپ دیدم می گفتن خوب و محترمانه خداحافظی کنید، منم اومدم از شما مخاطبان گرامی خداحافظی کنم این چند سال پایه م بودید ممنونم!

البته من اینجا رو راه انداختم چون فهمیدم از خودخوری زیاد بیمار شدم و گاهی هم در برون ریزی درونیاتم زیاده روی کردم امیدوارم باعث ناراحتی شما نشده باشم!

من دیگه به یه بن بست رسیدم، از طرفی عاشق کسی هستم و خوابشو می بینم که منو نمی خواد، از طرفی تنهایی و بیماری داره داغونم می کنه و همه چی زندگیم بهم ریخته، دیگه خسته شدم اما راه چاره ای هم ندارم، دو روز ورزش کردم بیشتر از یک هفته است کمرم گرفته و ام آر آی هم دادم که نشون میده وضعیت کمرم نرمال نیست!

قرار بود بی نیاز بشم اما از هر موقع دیگه نیازمندتر هستم!؟

یه معلم داشتیم همیشه می گفت شما رو به خدای بزرگ می سپارم، منم شما رو به خدای بزرگ می سپارم! خیر پیش

سال نو پیشاپیش مبارک!

احترام به خود

امروز بیرون نرفتم، از بیکاری داشتم کانال های تلویزیون رو بالا و پایین می کردم زدم کانال آینه، یه گفتگو بود بین آقای حسین عرب نیا و مجری علیرضا!

بعد رفتم پیج اینستاگرام آقای حسین، hosein.aura ، کلی مطالبشون رو نگاه کردم، یه لایو بود در مورد تنهایی، خیلی جالب بود!

یه کلیپ هم بود که میگفت اگر برای رئیست وظیفه شناس هستی و کارهات رو می کنی اما وقتی به خودت قول میدی کاری بکنی انجام نمیدی این یعنی به خودت احترام نمیزاری!

خوب بچه های قدیم این جوری بودن، مسخره میشدن، غرورشون خرد میشد، کسی به حرف بچه اهمیت نمی داد، بچه احترامی نداشت، معمولا هم برای دخترها این بی احترامی ها و آدم حساب نکردن ها بیشتر بود تا پسرها، خوب معلومه ما یاد نگرفتیم به خودمون احترام بگذاریم، حتی شک داریم اون قدر که باید محترم هستیم یا نه؟!

برای همین این قدر تو نسل ما، دختر و پسر، به ظاهر اهمیت میدند، چون فکر می کنند ظاهرشون خوب باشه دیگران بهشون احترام می گذارند، اگه کسی بهشون احترام نذاره میگن اوه حتما ظاهرم خوب نبوده؟!

این قضیه در مورد ثروت هم هست، خیلی جالب هست چون من با ظاهر معمولی هستم آدم ها فکر نمی کنند از خانواده ی با اصل و نصب و پولداری هستم و با من بد رفتار می کنند منم برام اشکالی نداره این جوری سطح آدم ها رو می شناسی اما اگر بفهمند وضع خانواده ی ما رو، رفتارشون صد و هشتاد درجه عوض میشه و خوب این خیلی عجیبه!؟

به نظر من احترامی که از روی ظاهر یا ثروت و خانواده گذاشته میشه یه ذره نمی ارزه چون که اون فرد این قدر کوچک و سطحی هست که این کار رو می کنه البته بیشتر آدم ها همین طورند!

اگر بتونی در شرایطی که کسی بهت احترام نمیزاره خودت به خودت احترام بزاری خیلی شاهکار کردی، یعنی بتونی اعتماد به نفس و عزت نفست رو حفظ کنی!

بیشتر آدم ها ملاک ارزشیابی خودشون بیرونی هست یعنی اگر دیگران بگن من خوبم پس من خوبم و اگر دیگران بگن من بدم حتما بدم در صورتیکه این طور نیست باید خوب و بد کارهای خودت رو، خودت تشخیص بدی بدونی با چه نیتی چه کاری کردی، اگر از روی خوبی یه کاری کردی که ظاهرشم بد بوده حتی از واکنش بقیه نترسی چون خدا می دونه تو چرا فلان کار رو کردی، بر عکسشم هست کار خوب می کنی اما نیت بدی داری یا نیت خودخواهانه ای داری!

از همه چیز گفتم، به جای احترام به خود!

حالا سوال اینجاست اگر من احترام به خودم بگذارم و این احترام باعث بشه من به خودم مغرور بشم تکلیف چیست؟ چون وقتی مغرور میشم، خودپرست هم میشم، پس راهی که قبلا به ذهنم رسیده بود این بود که احترام به خودم نگذارم و البته کاری کنم دیگران هم احترام به من نگذارند، این خیلی بده چون همه ش کتک می خوری اما به جاش نفس فربه نمیشه!

فقر

بی بی سی فارسی داشت محله های افغان ها تو پاکستان رو نشون میداد خیلی وحشتناک بود بعد میگفت چقدر بزهکاری توسط این افراد صورت می گیره اونم خیلی وحشتناکه!؟

واقعا اختلاف طبقاتی تو دنیا موج می زنه و منطقه ی ما هم که خیلی وضع خرابه!

من وقتی این صحنه ها رو می بینم با خودم میگم اصلا نمی تونم این جوری زندگی کنم، می میرم!؟

و اینکه از خودم هم بدم میاد چون که من در نعمت بودم و کم کسری نداشتم اما اون ها در تنگنا هستند و حتی ملزومات اولیه ی زندگی رو هم ندارند!؟

بگذریم که من الان چند ساله مریضم و از بچگی سختی های دیگه ای رو کشیدم و آخم نگفتم و شاید اون ها نعمت هایی دارند که من ندارم اما من کسانی رو دیدم که شرایط سختی های منم داشتند و فقر هم داشتند!؟

و متاسفانه با نگاه مادی جامعه دارد به این افراد احترام هم گذاشته نمیشه و مثل انسان باهاشون رفتار نمیشه و خوب اینکه بزهکار بشند یا معتاد بشند خیلی طبیعی هست!؟

هیچکسم فکر نمی کنه که این بچه ای که در فقر بزرگ میشه و همه ش کتک می خوره بعد بزهکار بشه یا معتاد بشه بارش بر کل جامعه است هم احتمال داره خطر برای کسی درست کنه که خودش هزینه است و هم سالم کردنش کلی هزینه برای اجتماع داره!؟

اگر دلتون برای این افراد نمی سوزه لااقل فکر هزینه هایی باشید که دولت مجبوره بکنه البته در منطقه ی ما دولت ها خودشون رو راحت می کنند هیچ هزینه ای نمی کنند آخرشم طرف رو اعدام می کنند!؟

بازی های بچه گانه!

ایران اینترنشنال داره با یه استودیو جدید تو لندن بر می گرده، حتما قصدشون اینه که دهن کجی کنن به جمهوری اسلامی!

ولی من از بچگی یاد گرفتم خودم رو قاطی بازی های بچگانه این طوری نکنم، تهش خوب نیست و فقط وجهه و آبروی آدم رو میبره، من که می خندم به هر کس که می خواد لجم رو دربیاره یا باهام بجنگه!

بی خیالی دنیای خوبیه، اون طرف هم یه مدت انگولک می کنه بعد که میبینه واکنش نشون نمیدی خودش میره، بعضی ها که مریضند از قصد می خوان یه کاری کنن باهاشون دربیفتی، لذت می برن!؟

بگذریم که بعضیا این قدر مریضند که محلشون هم نمی کنی میرن برات حرف درمیارن و تهمت می زنند متاسفانه مردمم باور می کنند ولی بی خیال ما هم خدایی داریم، عاقبت هر کی رو سر جاش می شونه!؟

ولی من یاد گرفتم تو دعوا بی طرف باشم یه موقعی مثلا می خواستم طرف حق رو بگیرم اما بعد فهمیدم هر دو طرف دعوا مقصرند، طرف حقی وجود نداره، تازه با اینکه هیچ طرف رو نگرفتم باز میان گله می کنند و طلبکارند که چرا طرف ما رو نگرفتی؟!

بچه ان، بچه!؟ خیلی بچه!؟ از موهای سفیدشونم خجالت نمی کشند؟! به جای اینکه الگو باشند؟! بعد میگن چرا کوچکترا به بزرگترا احترام نمی گذارند، شما بزرگی نشون ندادید خوب!؟