باده ی دل

باده ی دل

همانکه هستم، هستم ! صرفا جهت تخلیه ی ذهن
باده ی دل

باده ی دل

همانکه هستم، هستم ! صرفا جهت تخلیه ی ذهن

بی معنایی

گاهی احساس بی معنایی در زندگیم دارم!

گاهی اما پر از شور و شوقم!

پر از هیجان جوری که تسلط به خودم را از دست می دهم!

من می خواستم دنیا را جای بهتری کنم اما نشد!

نمی دانم چگونه یک حرفی که می زنم می بینم بین بقیه ی مردم هم زده می شود حتی حرف هایی که به طور خصوصی گفته ام!؟

اما خیلی حرف های دیگرم حتی مطالبی که در وبلاگ نوشتم اثری  بر جامعه نداشته است!؟

من می خواستم جامعه را آبادان کنم دل خودم تار شد!؟

بی معنایی به زندگی ام بازگشت!؟

من چند سال پیش هم دچار این بی معنایی و سردرگمی شده بودم اما توانستم راهی پیدا کنم!

اما الان هیچ چراغ روشنی نیست!

هیچ کور سوی امیدی نیست!

وقتی این طور بی معنا می شود زندگیم دچار نفرت می شوم از همه چیز و همه کس!

اما چاره چیست؟! 

زندگی باید کرد!

نظرات 2 + ارسال نظر
گیل‌پیشی چهارشنبه 12 بهمن 1401 ساعت 13:56

بله، زندگی باید کرد.
چقدر انسان بودن سخته.

یک مرد چهارشنبه 12 بهمن 1401 ساعت 10:20 http://Whiteshadow.blogsky.com

تنفر؟ چرا تنفر؟

نمی دونم!
زندگی بی معنا نفرت انگیز نیست!؟

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد