دوستی با خدا
بعضی از اوقات خداوند بعضی از بندگانش را انتخاب می کند برای دوستی با خودش و چه افتخاری بیشتر از این است که پادشاه عالمیان یک انسان را به دوستی خود بگیرد، اگر کسی چنین فضل و عطایی نصیبش شود بی شک خوشبخت ترین انسان ها و موجودات خواهد بود.
در واقع خداوند به شما بار داده است که به درگاهش بیایید و هر چه می خواهید بگویید و خداوند که پادشاه و دانای کل است به اندازه ی شما می شود و با شما یکدلانه ارتباط می گیرد و خود می گوید هیچ آداب و ترتیبی مجو، هر چه می خواهد دل تنگت بگو!
دعا و نیایش، یک سبک مشخص ندارد و هر کس می تواند با زبان خودش البته مودبانه با خدا صحبت کند و بزرگترین کاری که دعا و نیایش می کند دل انسان را آرام می کند!
البته گفته اند در مدارج بالاتر بارگاه خداوند جای گفت و شنید نیست بلکه باید آنجا با تمام اعضای وجود، چشم و گوش باشی، برای همین مراقبه و سکوت، عبادتی بسیار پیشرفته است و اینکه دوستان خدا در مراقبه و سکوت چه چیزی درک می کنند خدا داند، انسان های کمی به این مهم می رسند و البته برای نامحرمان یعنی انسان های عادی این احوال خود را بازگو نمی کنند، برای ما همین دفتر و قلم و نوشتن برای خدا کفایت می کند ضمن اینکه فرقی نمی کند کجا باشی و چه کسی باشی نوک قله یا قعر چاه می توانی با خدا ارتباط بگیری، خدا همیشه حاضر است و سیگنال ها را دریافت می کند!
خیلی پتانسیلش رو داری که نویسنده بشی، چون هم خلاقی، هم حرف برای گفتن داری و هم صحبتات جالبن، یه نویسنده بالقوه هستی ماشاالله
صحبتتات خیلی آرامش بخش هم هستن 
مرسی عزیزم
تو رو دارم غم ندارم
خیلی خوب بررسی می کنی موضوعات رو ماشاالله
مرسی عزیزم
ماشاالله به جونت
دارم اینجا تمرین کتاب نوشتن می کنم