امروز داشتم کشکول شیخ بهایی رو می خوندم از قول یک نفر گفت که در مسیر سلوک، اتفاقاتی براش میفتاده که هی دچار تفرقه خاطر بشه و او هی مقاومت می کرده!
فکر کنم منم این خواب هام و عشق و عاشقی ها برای همینه و من چاره ای ندارم جز اینکه دنبال سرنوشت تعیین شده ام برم و از تمام آرزوهام دست بکشم، یکدل و یک هدف به سوی کمال برم!
لطفا به من نزدیک نشید و به من فکر نکنید که سرنوشت خوبی نخواهید داشت و من هم حق زندگی کردن عادی ندارم، باید اینو قبول کنم!
در هر گروهی وحدت داشتن رمز پیروزی و دوام آن گروه است اما اگر گروه دچار تفرقه شود از درون می پاشد.
در ایران امروز و میان مسلمانان و همین طور تمام انسان ها عواملی رسوخ کرده اند که بین مردم جدایی بیندازند و مردم را از هم متنفر کنند.
در شرایط کنونی برای جلوگیری از جنگ میان ایرانیان یا مسلمانان یا جنگ جهانی مردم دنیا لازم است بهم نزدیک شوند و از جدایی پرهیز کنند.
چیزی که ما ایرانیان را بهم نزدیک می کند ایرانی بودن و دوستی وطن است.
چیزی که مسلمانان را بهم نزدیک می کند قرآن و رسول و پرهیزگاری ماست.
چیزی که انسان ها را بهم نزدیک می کند این است که همه ی ما انسانیم، جسم و ذهن و روح داریم و اختیار داریم تا با همنوع خود مهربان باشیم البته نه فقط همنوع خود بلکه تمام موجودات، چیزی که روح ما را تغذیه می کند محبت است و بدون محبت کردن ما موجوداتی خشن و ماشینی می شویم.
برای نزدیک شدن بهم کافیست کمی از غرورمان فاصله بگیریم همدلی کنیم و درد هم را بفهمیم و این کار را از خانه های خود شروع کنیم.