باده ی دل

باده ی دل

همانکه هستم، هستم ! صرفا جهت تخلیه ی ذهن
باده ی دل

باده ی دل

همانکه هستم، هستم ! صرفا جهت تخلیه ی ذهن

مرده پرستی

امروز سالگرد درگذشت استاد شجریان هست واقعیتش من قبل از فوتشون مصاحبه هاشون رو ندیده بودم، این چند سال اخیر در اینستاگرام یه سری پیج ها مصاحبه هاشون رو گذاشت و با شخصیتشون آشنا شدم، قبلش گاهی گوششون می کردم اونم بعضی از آهنگ هاشون رو!

شخصیت جالبی داشتند آدم اهل دلی بودند پر ذوق و شوق زندگی، عاشق مردم و وطن و موسیقی سنتی اما خوب من خیلی جدیشون نمی گرفتم و فکر می کردم استاد آواز هستند، این یک نمونه!

نمونه دوم، آقای آتیلا پسیانی هست که حالا که فوت شده دلم می سوزه اما نمی دونم چرا چند ماه قبل که بازیگران براشون جشن تولد گرفته بودند و دیدم بر اثر سرطان، چقدر لاغر و خراب شدند، دلم این قدر نسوخت!؟ یعنی فکر نمی کردم این قدر جدی باشه! فکر می کردم خوب میشند!؟

فیلم های قدیمی از ایشون و آقای فردوس کاویانی تو شبکه های اجتماعی و اینترنت دست به دست میشه، می بردت به قدیما و بچگی ها ولی این همه سال اصلا یاد اون حس های خوبی که ازشون گرفته بودیم، نبودم!؟

آره دیگه ما ایرانی ها تا یکی زنده است بهش محل نمی کنیم، وقتی فوت می کنه تازه یادمون میفته چه عزیز بود!؟

 در مورد پدربزرگ و مادربزرگ مادریم هم همین طوره!؟ از وقتی فوت شدند این قدر خوابشون رو دیدم اما وقتی زنده بودند اصلا خوابشون رو نمی دیدم!؟ داییم همون طور، اصلا فکرشو نمی کردم این قدر زود فوت کنه!؟

وقتی کسی فوت می کنه میگی ای کاش این کار رو براش می کردم! ای کاش فلان، ای کاش بهمان ولی برای زنده های موجود هیچ کار نمی کنیم!؟ حوصله شونم نداریم!؟

به نظرم اینا همه ش بازی های نفسه اما پشتش چیه نمی دونم!؟ حسین پناهی هم مرد خیلی دلم سوخت اما قبلش اصلا دوستش نداشتم!؟

حرف زدن و خالی شدن

امروز خبر درگذشت آقای آتیلا پسیانی بازیگر اومد!

چند روز پیش هم خبر درگذشت آقای فردوس کاویانی بازیگر اومد!

ما با این افراد خاطره ها داشتیم ازشون خیلی چیزها یاد گرفتیم!

حیف شد!

از نزدیک که نمی شناختمشون ولی دورادور آدم های خوبی دیده می شدند!

مرگ هم چیز عجیبیست!

ازش هم می ترسم هم نمی ترسم!

من مرگ رو چند بار دیدم!

موقعی که به حالت های سخت میفتی و فکر می کنی داری می میری به خدا میگی نمی تونم بمیرم، هنوز کارهای نکرده دارم، خانواده م آسیب می بینند، دیگه قدر زندگی رو می دونم و از این حرفا ولی وقتی به شرایط عادی زندگی برمی گردی دوباره حس تحمل ناپذیر بودن زندگی برمی گرده، دوباره امروز و فردا می کنی، دوباره  آرزوی مردن می کنی و این داستان ها ادامه داره!؟

نمی دونم چرا آدم نمیشم!؟

بگذریم!

**********

امروز اعلام شد خانم نرگس محمدی،  فعال حقوق بشر و زندانی سیاسی، برنده ی جایزه ی صلح نوبل شده!

جالبه خانم های ایرانی در سطح جهانی پیشتازند!

یا میرن فضا یا رکورد ورزشی میزنن یا جایزه می گیرند!

تبریک به همه ی خانم های ایرانی!

یه شعار داشتیم می گفتیم محدودیت چی میاره؟!

مصداق ماست!

***********

خلاصه که روز عجیبی هست!

هوا هم عجیبه!

دیشب طوفان شد!

من پنجره م رو بستم!

دستشویی پنجره ش باز بوده پر خاک شده!؟

بارونم اومده گویا!

باد، خاک، آب با هم داشتیم فقط آتش کم بوده!؟

خخخخخخخخخ!؟