باده ی دل

باده ی دل

راه امشب می کشد سویت مرا
باده ی دل

باده ی دل

راه امشب می کشد سویت مرا

ای دل مباش یک دم خالی ز عشق و مستی

ای دل مباش یک دم خالی ز عشق و مستی

خواهی رهی ز هستی نی زن بر طبل خودپرستی

گر روز و شب بکوشی بر شکوه و شکایت

باشی چو مرغ گویا در این جهان پستی


ماهش