باده ی دل

باده ی دل

راه امشب می کشد سویت مرا
باده ی دل

باده ی دل

راه امشب می کشد سویت مرا

شماتت

می دونید در اصل از خودم ناراحتم!؟

که چرا باهاش دوست شدم!؟

چرا بهش اعتماد کردم!؟

چرا رازهای زندگیمو بهش گفتم!؟

چرا آدم حسابش کردم!؟


نمی خوام قبول کنم اشتباه کردم!؟

نمی خوام قبول کنم این قدر ناشی هستم که همیشه تو دام آدم های بد میفتم!؟

خودمو بدبخت کردم با انتخاب هام!؟

هنوز دارم تاوان دوستی های گذشته م رو میدم!؟

اثری که روم گذاشتند!؟

کارهایی که باهام کردند و من جلوشون درنیومدم!؟

گذاشتم راحت برن!؟

باید تلافیشو سرشون درمیاروردم!؟

ولی من عرضه ی این کارها رو ندارم!؟

فقط به خدا می سپارم!؟

هیچ وقتم خدا بدبختشون نمی کنه!؟


البته همین که من رو از دست دادن بدبختیه!؟

خخخخخ

بقیه می زارن تو کاسه شون!؟

لعنت به همه شون که زندگی مو سیاه کردند!؟

لعنت!؟


الکی دلم برای مردم می سوزه!؟

اونا هم منو گیر میارن و عقده هاشون رو خالی می کنند!؟

ولی من خر باز دلم می سوزه!؟

میگم بزار عقده هاش خالی بشه!؟

از خریت خودمه هر چی سرم میاد!؟

خبر طلاق

نمی دونم چرا مدام هر جا میرم خبر طلاق و جدایی می بینم!؟

البته اشعار عاشقانه هم زیاد به چشمم می خوره!؟

یه معلم داشتیم میگفت آخر عشق، طلاقه!؟
اما همه دوست دارند امتحانش کنند!؟

حرفای عاشقانه عجیب وسوسه ت می کنه که بری سمتش!؟
اون مهر و محبتی که تو کلامه خواستنیه!؟
اما در واقعیت نه طرفت برات از اون حرفای عاشقانه میزنه و نه مهر و محبتی درست و حسابی درکاره!؟
فقط یه مدت یه شور میفته بهت، بعدم فروکش می کنه!؟
نمی دونم تا حالا شده طرفتون اشتباه میفهمه چی رو شما دوست دارید چی رو دوست ندارید!؟
خوب این خیلی دلسرد کننده است!؟
با خودت میگی این آدم اصلا من رو درک نمی کنه، به من نمی خوره!؟
ولی با این حال دوسش داری!؟
تناقض عجیبیه و دست آخر تصمیم میگیری ول کنی و بی خیالش بشی!؟

اینم یه جور طلاقه زودرسه!؟

این بهتر از اینه که بعد از چند سال بخوای جدا شی!؟

عاشق آدم اشتباهی شدن خیلی تاوان بدی داره!؟

من همیشه دلم نمی خواست زود ازدواج کنم!؟
دلم می خواست پخته باشم و ازدواج کنم!؟
مثلا ۳۰ سالگی!؟
ولی این جور که بوش میاد تا ۴۰ سالگی هم ازدواج نمی کنم!؟



فقط یه نفر فهمید من چی دوست دارم!؟
اونم نامرد بود!؟

مردم از تنهایی

امروز خیلی اخلاقم سگیه، زده به سرم، حوصله ی هیشکی رو ندارم از همه ی آدم ها بدم میاد چون که بینشون یک نفر پیدا نمیشه که همدم من بشه چه مرد چه زن!؟

در همین افکار بودم که در تلگرام یه کانال این رو گذاشت:


داستایفسکی چه قشنگ گفته:
زنی که کتاب می‌خواند، به‌آسانی عاشق نمی‌شود؛ او تنها به‌دنبال همتای معنوی‌ای است که با جزئیات کوچکش تشابه داشته باشد


من تنها این طور نیستم آدم های دیگه هم به سرنوشت من دچار شدند فهمیدن همیشه تاوان داره تاوانشم تنهایی هست! /: