عشق واقعی

من همیشه دنبال مردی بودم که من رو به خودش ترجیح بده یعنی به نظرم عاشق واقعی یعنی این طور شخص، در غیر این صورت طرف عاشق نیست به نظرم!؟

و البته اگر ببینم چنین مردی رو منم اون رو به خودم ترجیح خواهم داد اما اگر قرار باشه طرف همه ش قیافه بگیره و ادا و اصول داشته باشه باید بگم که از خیرش خواهم گذشت حوصله ندارم یه عمر میمون بازی جمع کنم!؟

نمی دونم مگه مجبورن که یکی رو واقعا نمی خوان ولی دنبالش میفتن؟! مریضید؟! برید خودتون رو مداوا کنید چرا مزاحم دختر مردم میشید!؟

من این قدر زخم خورده ام که ریسک رفتن تو رابطه ای که بیشتر بهم زخم بزنه رو نمی کنم دلم می خواد طرفم شفام باشه نه مصیبت و بلا!؟ از آدم هایی هم که قیافه می گیرن اصلا خوشم نمیاد!؟