تشکیل خانواده
من سالها پیش وقتی که متوجه شدم تمام درد و رنجی که تمام عمر کشیدم به خاطر اختلال روانی خودم و والدینم بوده تصمیم گرفتم خانواده تشکیل ندم اما نمی دونم اینو به دیگران که می گم چرا دلشون می سوزه می گن نه و این حرفا!
از طرفی خودم میل تشکیل خانواده رو دارم و با این میل که طبیعی هم هست نمی دونم چه کار کنم هی می کشدم به سمت جنس مخالف هی یه چیزی پیش میاد که دورم می کنه!؟
واقعا می خوام تموم بشه تکلیف خودم رو مشخص کنم من توی خواب و بیداری یه پسر دیدم که مثل بچگی خودم کارای عجیب می کرد نمی خوام این رنج ها رو به کس دیگه ای بدم چون خیلی وحشتناکه! دیگرون نمی دونن درونت چه خبره ظاهر ساکت و آروم و خونسرده و همه فکر می کنند همه چیز مرتبه اما در درون روان، پریشانی و می ترسی حتی به بقیه بگی چون معلوم نیست چطور واکنش نشون بدن!
وقتی ژن معیوب دارم این ژن دیگه نباید به کس دیگه ای انتقال پیدا کنه! اشتباه می کنم!؟
اختلال شخصیت
الان داشتم اختلالات شخصیت رو می خوندم به نظر میاد عشقم اختلال نمایشی داره! چقدر بد شد!؟ این جوری خیلی بده!
داشتم اختلالات شخصیت رو می خوندم دیدم شبیه شخصیت اسکوزوییدم هستم یعنی انگار قبلا اون بودم اما همون دکتر هومیوپاتی باهام یه کارایی کرد عوض شدم بعدش رفته بودم پیش اون روانشناسه که گفت اجتنابی هستی الانم نمی دونم دیگه توی طبقه بندی اختلالات شخصیت چی هستم!؟
خوب این خیلی بده هم من اختلال شخصیت دارم هم اون! این جوری بچه هامونم بیمار میشن و خودمونم فکر نمی کنم عاقبت خوبی داشته باشیم.
من خودم فرزند یه خانواده بودم که پدر و مادر از لحاظ روانی سالم نبودند اینکه چه اختلالی داشتند رو متخصص باید بگه اما من کشیدم این درد رو و نمی خوام یک یا چند نفر دیگه هم بکشند این درد رو! همیشه از خودخواهی و نادونی اون ها ناراحت بودم حالا خودم این کار رو بکنم!؟
هیچ وقت طعم عشق رو نمی چشم!؟ البته انگار خیلی ها نمی کشند حتی اون هایی که سالهاست ازدواج کردند حسرت عشق رو دارند! چه برسه به من دیوونه!؟
ای کاش
ای کاش یک نفر رو داشتم باهاش حرف می زدم.
کسی که واقعا دوستم بود.
ولی انگار ناف من رو با تنهایی بریدن.
البته از اونجایی که به هر کسی نزدیک میشم اون کسی که می خوام نیست و اخلاق های ناجور داره که خوشم نمیاد آخرش هم با هم دعوامون میشه یه خاطره ی بد ازم براش می مونه بهتره به کسی نزدیک نشم.
البته یه پیج پیدا کرده بودم تو اینستاگرام مثل خودم بود
می گفت به همه خوبی کردم ازم استفاده کردن با همه خوب بودم آخرش وقتی مشکل داشتم هیشکی کمکم نکرد!
یه بار تست دادم پیش یه روانشناس بهم گفت تقریبا اختلال شخصیت اجتنابی داری.
می دونید تازگی فهمیدم از هر کی خوشم میاد بهم نزدیک نمیشه ازم فاصله می گیره اما یه کسایی که ازشون خوشم نمیاد میان باهام دوست میشن منم از بی دوستی باهاشون دوست میشدم ولی به خودم ضرر زدم با این کار، اونا دوست واقعی نبودن.
میگن زمانی پخته شدی که پر حرف باشی اما چیزی به زبون نیاری. من برعکس شدم قبلا حرف نمی زدم حالا همش می خوام حرف بزنم فکر کنم بد پختم وا رفتم!؟
خنک بود می دونم!
من واقعا به کمک احتیاج دارم اما هیچ مشاوری نمی تونه کمکم کنه این قدر مشاور رفتم همه شون حرفایی می زنن که فقط گمراه تر میشی!
کلا روانشناس هایی که من دیدم همه شون تیپ هایی بودن که من نمی تونم اون ارتباط که باید رو باهاشون بگیرم فقط یه دکتر هومیوپاتی بود که البته پزشک بود و روانشناسی می دونست که حس خوب بهش داشتم اصلا با هم دوست شدیم ولی دیگه اون ارتباطم تموم شد.
کلا پزشک ها رو دوست دارم نمی دونم چرا! با اینکه تو مطبشون اذیتت می کنند و خودشون و منشی هاشون اخلاق درست برخورد کردن با مراجع رو ندارن ولی معمولا هم اونا هم من ارتباط خوبی با هم می گیریم اما روانشناسا نه گاهی اون ها می خواستن بهم نزدیک بشن اما من نخواستم!
روانشناسی و خودشناسی
مدتی است که بد دهان شده ام آن هم من که از فحش دادن بدم می آمد و اصلا این کار را نمی کردم بنابراین گشتم و یک مقاله ی خوب پیدا کردم فحش دادن و با نیش و کنایه حرف زدن نوعی از خشونت کلامیست که به دلیل ناکامی و کم بودن مهارت گفت و گو به وجود می آید باید اعتراف کنم که با نیش و کنایه حرف زدن را از نوجوانی داشته ام و فکر نمی کردم کار بدی باشد فکر می کردم از خودم دفاع می کنم بگذریم.
در مقاله های مربوطه به این مقاله هم دو مقاله ی خوب در مورد چگونه شاد بودن خانم ها و اختلال دوقطبی نوع 2 را پیدا کردم که برایم مفید بودند لینک های هر سه مقاله را می گذارم اگر دوستان تمایل داشتند استفاده کنند مقاله ها مفصل و طولانیست اما ارزش خواندن را دارد.
علل فحش دادنhttps://namnamak.com/%D8%B3%D8%A8%DA%A9-%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C/%DA%A9%D8%A7%D8%B1-%D9%88-%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C/%D8%B9%D9%84%D8%AA-%D9%81%D8%AD%D8%B4-%D8%AF%D8%A7%D8%AF%D9%86
دنیای پایین تنه
دقت کردید کسی احمق ها را نمی گیرد؟! بلکه احمق پروری هم می کنند!
آدم هایی که اختلال روانی دارند در جامعه می گردند و بقیه را آزار می دهند!
اما برای یک تار مو، برای لباس تنگ و کوتاه آدم ها را می کشند!؟
شما می خواهید زن ها پژمرده باشند تنها هدفتان همین است!؟
نمی گذارید آفتاب و هوا به زن ها برسد به اسم حجاب!؟
نمی گذارید ذوقشان را بکنند!؟ حسودید نمی توانید خوشحالی زن ها و دخترها را ببینید!؟ در ضمن که حکمرانی بر آدم های افسرده راحت تر است!
چقدر مواظب باشیم و خودمان را بپوشانیم که یک وقت گیر آدم مریض نیفتیم؟! چقدر بترسیم از مردها!؟ آخرش هم می بینی همان مریض آدم رو در تله انداختت!؟
این طوری نمی ماند هیچ وقت نمانده تا آخر هم نخواهد ماند!؟
یک روز به زیر کشیده می شوید!؟ آه تمام زن ها گریبانتان را می گیرد به خاطر جامعه ای که درست کرده اید!؟
هر کس هم که باور نمی کند حرف های من را یا خودش جزو احمق های پرورده ی نظام است یا جزو دیوانگان آزاررسان یا خبر ندارد در جامعه چه می گذرد!؟