امروز یه کلیپ روی یوتیوب دیدم آقای حامد بهداد داشت از آقای فریدون جیرانی گله می کرد چون آقای جیرانی بهشون گفته بود تو بازیت دیوونه بازی در میاری!
می دونید ما همه مون این کار رو می کنیم یه حرفی می زنیم مثلا بامزگی کنیم یا از روی سبک سری یه حرفی می زنیم قصد آدم توهین نیست اما خوب اگر طرف مقابل به توهین بگیره چی؟!
از کارهای بدی که حال میده و لذت داره همین گفتن شر و ورهای این جوریه!؟ نمی دونم پشتش چیه آیا واقعا قصدی که حتی برای خودمون معلوم نیست پشتش هست که طرف رو تخریب کنیم یا نه!؟
روان انسان خیلی پیچیده است به خصوص ما ایرانیا که اکثرا تو محیط سرکوب بزرگ شدیم تو بچگی از این خوردیم از اون خوردیم خودت تو کار خودت می مونی!
منم از این کارا کردم اتفاقا با کسایی این کارا رو می کنی که دوسشون داری و روت بازه اگه احساس غریبگی کنی خودتو جمع می کنی و از این حرفا نمی زنی!؟
می بینید چقدر راحت به اونی که برات عزیزتره زخم و صدمه می زنی!؟ بعد میگی چی شد چرا ناراحت شد و رفت!؟
بعدنوشت: من که از نوجوانی یاد گرفتم هر حرفی رو به دل نگیرم و کم توقعیم نشه، آدم های این دوره و زمونه این شکلین دیگه راحت هر اظهار نظری می کنند!
چند هفته پیش توی فضای مجازی خبری اومد که بازیگر جومونگ که اسمشونم سخته، چند وقت هست افسرده شدند و خونه نشین هستند و سه قلوی پسرشون رو بزرگ می کنند!
واقعا ناراحت کننده است، کسی که چه خاطراتی برای ما ساخت الان بیمار شده، از همین جا اعلام می کنم عالیجناب جومونگ، شما و بانو سوسانو تو دل ما جا دارید، بنده که عاشق خنده های کجکی جفتتون بودم، کلا کره ای ها خیلی هاشون رو دیدم این جوری می خندن، امیدوارم خنده به لبانتون باز گرده و از این دوره به نحو احسن استفاده کنید!
حالا اتفاقی که افتاده تیکه فیلم ها و مصاحبه ها و عکس های جومونگ همه ش داره در فضای مجازی پخش میشه، این همه شهرتم حال آدم رو خوب نمی کنه!
به مرگ چه حسی دارید؟ برای من مرگ یک هولی داره! بهش جدیدا فکر می کنم، آخه خیلی مرگ زیاد شده، اینکه چه اتفاقی افتاده نمی دونم شاید تحمل آدما تموم شده!
حتی یه بازیگر آمریکایی چند روز پیش فوت شد مرگشم مشکوک بود اتفاقی که برای آقای مهرجویی و همسرشون افتاد شاید برای آقای کیهان کلهر و خانمشون بیفته!
من فقط چند روزه هی با خودم می گم خداوند حافظ من است و دلم رو قوی می کنم و البته می دونم خداوند حافظ تمام بندگان مخلصشم هست!
هی می خوام بزنم به در بی خیالی نمیشه، از زمین و زمان اخبار جورواجور میاد!
یه زمانی می گفتن کسی که از بیماری فوت کنه گناهانش بخشیده میشه، اون دردی که قبل مرگ می کشه باعث میشه تصفیه بشه، نمی دونم راسته یا نه!؟
امروز سالگرد درگذشت استاد شجریان هست واقعیتش من قبل از فوتشون مصاحبه هاشون رو ندیده بودم، این چند سال اخیر در اینستاگرام یه سری پیج ها مصاحبه هاشون رو گذاشت و با شخصیتشون آشنا شدم، قبلش گاهی گوششون می کردم اونم بعضی از آهنگ هاشون رو!
شخصیت جالبی داشتند آدم اهل دلی بودند پر ذوق و شوق زندگی، عاشق مردم و وطن و موسیقی سنتی اما خوب من خیلی جدیشون نمی گرفتم و فکر می کردم استاد آواز هستند، این یک نمونه!
نمونه دوم، آقای آتیلا پسیانی هست که حالا که فوت شده دلم می سوزه اما نمی دونم چرا چند ماه قبل که بازیگران براشون جشن تولد گرفته بودند و دیدم بر اثر سرطان، چقدر لاغر و خراب شدند، دلم این قدر نسوخت!؟ یعنی فکر نمی کردم این قدر جدی باشه! فکر می کردم خوب میشند!؟
فیلم های قدیمی از ایشون و آقای فردوس کاویانی تو شبکه های اجتماعی و اینترنت دست به دست میشه، می بردت به قدیما و بچگی ها ولی این همه سال اصلا یاد اون حس های خوبی که ازشون گرفته بودیم، نبودم!؟
آره دیگه ما ایرانی ها تا یکی زنده است بهش محل نمی کنیم، وقتی فوت می کنه تازه یادمون میفته چه عزیز بود!؟
در مورد پدربزرگ و مادربزرگ مادریم هم همین طوره!؟ از وقتی فوت شدند این قدر خوابشون رو دیدم اما وقتی زنده بودند اصلا خوابشون رو نمی دیدم!؟ داییم همون طور، اصلا فکرشو نمی کردم این قدر زود فوت کنه!؟
وقتی کسی فوت می کنه میگی ای کاش این کار رو براش می کردم! ای کاش فلان، ای کاش بهمان ولی برای زنده های موجود هیچ کار نمی کنیم!؟ حوصله شونم نداریم!؟
به نظرم اینا همه ش بازی های نفسه اما پشتش چیه نمی دونم!؟ حسین پناهی هم مرد خیلی دلم سوخت اما قبلش اصلا دوستش نداشتم!؟
امروز خبر درگذشت آقای آتیلا پسیانی بازیگر اومد!
چند روز پیش هم خبر درگذشت آقای فردوس کاویانی بازیگر اومد!
ما با این افراد خاطره ها داشتیم ازشون خیلی چیزها یاد گرفتیم!
حیف شد!
از نزدیک که نمی شناختمشون ولی دورادور آدم های خوبی دیده می شدند!
مرگ هم چیز عجیبیست!
ازش هم می ترسم هم نمی ترسم!
من مرگ رو چند بار دیدم!
موقعی که به حالت های سخت میفتی و فکر می کنی داری می میری به خدا میگی نمی تونم بمیرم، هنوز کارهای نکرده دارم، خانواده م آسیب می بینند، دیگه قدر زندگی رو می دونم و از این حرفا ولی وقتی به شرایط عادی زندگی برمی گردی دوباره حس تحمل ناپذیر بودن زندگی برمی گرده، دوباره امروز و فردا می کنی، دوباره آرزوی مردن می کنی و این داستان ها ادامه داره!؟
نمی دونم چرا آدم نمیشم!؟
بگذریم!
**********
امروز اعلام شد خانم نرگس محمدی، فعال حقوق بشر و زندانی سیاسی، برنده ی جایزه ی صلح نوبل شده!
جالبه خانم های ایرانی در سطح جهانی پیشتازند!
یا میرن فضا یا رکورد ورزشی میزنن یا جایزه می گیرند!
تبریک به همه ی خانم های ایرانی!
یه شعار داشتیم می گفتیم محدودیت چی میاره؟!
مصداق ماست!
***********
خلاصه که روز عجیبی هست!
هوا هم عجیبه!
دیشب طوفان شد!
من پنجره م رو بستم!
دستشویی پنجره ش باز بوده پر خاک شده!؟
بارونم اومده گویا!
باد، خاک، آب با هم داشتیم فقط آتش کم بوده!؟
خخخخخخخخخ!؟