باده ی دل
همانکه هستم، هستم ! صرفا جهت تخلیه ی ذهن
باده ی دل
همانکه هستم، هستم ! صرفا جهت تخلیه ی ذهندرباره من
عاشقی دردیست که درمان نپذیرد ولی خوش دردیست!
ادامه...
تنهایی و آرامش
ما انتخاب کردیم تنها باشیم و کمتر با بقیه ی انسان ها تعامل داشته باشیم، به دلایلی که برای خودمان داریم مثل ضربه خوردن از آدم ها، نفهمیده شدن از طرف آدم ها، دلشکستی، شکست روابط و ...
تازگی اما در کتاب ها یا شبکه های اجتماعی به مطالبی بر می خورم که آدم هایی مثل ما را ترسو خطاب می کنند و می گویند ما شجاعت روبرو شدن با سختی های روابط اجتماعی را نداریم و نمی توانیم روابط درست را یاد بگیریم و تجربه کسب کنیم!
این مطلب من را به فکر انداخته است، نمی دانم چقدر با مردم ارتباط داشته باشم و چقدر کنج تنهایی خودم باشم؟ ضمن این که من درونگرا هستم و زود از ارتباط با آدم ها و حرف هایشان خسته می شوم!
آیا واقعا من ترسو هستم یا عقلم به خاطر شخصیتی که دارم و شرایط جامعه و تجربیاتم، درست تصمیم گرفته که تنها باشم؟
شکست
نوع نگاه ما به شکست،
اهمیت فوق‌العاده‌ای در مسیر موفقیت‌مان خواهد داشت.
همه‌ی ما روزی شکست را تجربه کرده‌ایم
و باز هم تجربه خواهیم کرد.
شکست بعضی را فلج میکند، و بعضی را برمی‌انگیزاند...
#آلکس_فرگوسن
آقای فرگوسن راست میگه، من فکر می کنم حالا که شکست خوردم دیگه همه چی تموم شده و مثل اولش نمیشه، اگه بازیکن فوتبال بودم با اولین مصدومیت بازی رو کنار می گذاشتم یعنی بین افرادی بودم که این طور بودند از اولم بهم گفتن نکن بشین و این حرفا!؟
دیروز یه مستند داشت نشون میداد یه قسمتش در مورد تیمور لنگ بوده توی یه جنگی تیر به پاش می خوره و لنگ میشه اما با همون لنگی دنیا رو فتح می کنه!؟ حالا بگذریم این آدم ها معمولا موتور محرکشون حرص و آز و طمعشون هست و برای من این چیزا رنگ باخته اما بازم خیلی توانا بوده،
اون وقت من نشستم تو خونه میگم نمیشه نمی تونم!؟
پشیمانی
امروز صبح وقتی بیدار شدم کمی در تخت ماندم و فکر کردم به کارهایی که چند سال اخیر کردم، واقعیتش رو بخواید جزئیاتش را فراموش کردم اما می دانم با زبانم گناه کردم و ظلم کردم، آن موقع فکر می کردم کار درستی کرده ام اما بعد نتیجه اش خوب نبود، چه تغییراتی که در خودم رخ داد، چه تغییراتی که در دیگران رخ داد واقعا پشیمان شدم و عرق شرم بر پیشانیم نشسته!
واقعا خریت کردم و به جای اینکه فکر کنم و راه های بهتر را پیدا کنم راه های دم دستی و اشتباه که در دیگران دیده بودم را استفاده کردم و خوب جای تعجب ندارد که شکست خورده ام و حال نمی دانم چگونه باید کفاره ی این گناهان را بدهم!
می گویند آدم و حوا از خدا سرپیچی کردند و از میوه ی درخت ممنوعه خوردند و از بهشت رانده شدند و کلی مصیبت کشیدند تا کفاره ی گناهانشان را بدهند هر چند دست آخر رستگار شدند اما ما فرزندان آن ها که به قول مسیحی ها در گناه زاده شده ایم و این همه در طول عمر خود گناه می کنیم چه کفاره ای باید بدهیم؟! (کفاره را می توان با کارما هم معنی گرفت)!
سوگ عشق
امروز فهمیدم در سوگ عشق اولم هنوز ماندم!
هنوز قبول نکردم تمام شده است!
خوب برای همین دیگر نتوانستم رابطه ای با کسی بگیرم!
البته باز عاشق شدم اما آن مدل نبود!
نمی دانم چه کار باید بکنم که به قبول واقعیت برسم!؟
یکی نیست بگوید مجبور بودی ولش کردی؟ تو که دوستش داشتی!؟
سال ها در خشم نسبت بهش بودم!
سال ها در انکار!
غم شکست عشق را تجربه نکردم!
امروز یک مقاله خواندم که مراحل سوگ عشق را می گفت!
باید بگذرد!
بگذرد!
کمال گرایی وسواسی
امروز فهمیدم کمال گراییم و وسواسم با هم ترکیب شده اند و من به صورت وسواسی کمال گرا هستم!؟
البته فکر کنم پدرم هم همین طور باشد مادرم کمال گرا و وسواسی هست اما فکر نمی کنم برای او این دو اختلال ترکیب شده باشند البته متخصص باید نظر دهد!؟
خلاصه که فهمیدم برای این هیچ کاری را نمی توانم انجام دهم و اهمال کاری می کنم و ترس از شکست دارم و شروع نمی کنم یا دو روزه ول می کنم!؟
البته خیلی از جوان های امروزه ی ایرانی به نظر می رسد کمی تا قسمتی درگیر این مسائل و مشکلات شده اند!؟
یعنی چند روز است اتفاقاتی می افتد و چیزهایی کشف می کنم که خدا را شکر می کنم در رابطه و ازدواج با کسی نرفتم و بچه ای نیز ندارم!؟
جز بدبختی بیشتر سرانجامی برای خانواده ای که من یک ستونش باشم نیست!؟