گاهی دلم می خواهد ...
گاهی دلم می خواهد بروم یک جایی که هیچ انسانی نباشد در کوه در دشت، جایی که آرامش باشد اما می ترسم از پس نیازهای اولیه ام برنیایم و یا اینکه امنیت جانی نداشته باشم مثلا یک مرد بیاید یا یک مار یا یک گرگ!
بعد با خودم می گویم من هم باید یک سگ داشته باشم تا از من دفاع کند و با هم دوست باشیم اما غذا چی بخوریم!؟ هوا گرم می شود سرد می شود!؟ اگر مریض شویم چه!؟ لوازم بهداشتی نداریم!؟ حموم و دستشویی نداریم که!؟
من بچه شهر بلد نیستم روی پای خودم زندگی کنم نیازمندم به یک عالم امکانات اولیه ی زندگی!؟ واقعا وقتی این فکرها را می کنی می بینی اون هایی که در مناطق بی امکانات زندگی می کنند چگونه این کار را می کنند!؟ تازه لب هایشان هم خندان تر از ماست!؟
جوان در این جا، جوان در آن جا
می دانید رمز ابرقدرت بودن آمریکا چیست؟ این است که تمام مغزهای دنیا را جذب می کند آن هم با دادن امکانات و فضای رشد و پیشرفت!
اما در ایران برعکس است کاری می کنند سرخورده شوی اگر یک نفر موفق است جوری در مدارس آدم ها را بار آورده اند که همه به سمتش سنگ بیاندازند و به او خنجر بزنند و چوب لای چرخش بگذارند تا او نیز یا فراری شود یا سرخورده شود!؟ یا این قدر ایدئولوژیک بازی در می آورید که کسی تمایل به شرکت در بازی شما را ندارد!؟
کاری کرده اید که مادر به بچه اش حسودی می کند این قدر که همه را با هم مقایسه کرده اید و توی سر هم زده اید!؟ به قول استاد شجریان انگار با دوستی، دشمن هستید!؟
من واقعا عقل این را ندارم که این وضعی که پیش آمده را چطور می شود درست کرد فقط متاسفم برای مملکتم که با این همه استعداد به این روز افتاده است!؟
جوان هایی که حیف شدند!
متاسفانه در چند ماه اخیر اتفاقات بدی در مملکت افتاد و عده ای از جوانان آسیب های جبران ناپذیر خوردند! گاهی همین گونه می شود به خاطر یک اشتباه کوچک، تاوان سنگین می دهی!
نمی خواهم بگویم تقصیر کیست! خارجی ها یا داخلی ها! اما بارها گفته ام ما ایرانی ها چوب احساساتمان را می خوریم و آن هایی که در راس قدرت هستند این را خوب می دانند!؟
گاهی آدم باورش نمی شود یک نفر چقدر می تواند پلید باشد اما دنیا همین است و همه اش هم پلیدی نیست من عمیقا اعتقاد دارم بیشتر از دشمنی و خصومت بین قدرتمندان، چیزی که هست عدم اعتماد و ترس و حس انتقام هست! این وسط یک عده بازیچه می شوند!؟
دیگر دنیا مثل سابق نیست که جنگیدن یک ویژگی مثبت باشد در دنیای امروز باید از مغزت استفاده کنی اتفاقا به نظر من باید از جنگیدن با دیگران اجتناب کنی چون فقط خودت را از دست می دهی و از خودت دور شده ای و به خودت می آیی و می بینی غرق شده ای!؟
جدی نگیریم!
آقایان و خانم های سیاستمدار و تمام انسان هایی که خیلی جدی هستید دنیا را این قدر جدی نگیرید!؟
من هم همیشه جدی بودم فکر می کردم جدی بودن خوب است یا ویژگی مثبت است همیشه در فکر بودم و اخم هایم توی هم بود!
فکر می کردم دنیا باید تغییر کند، ظلم از بین برود، آزادی باشد، رفاه و توسعه باشد، مردم قوانین اجتماعی و اخلاقی را رعایت کنند، زمین را باید نجات داد، فقر را باید ریشه کن کرد، از اسلام دفاع کرد، از ایران دفاع کرد، از حقوق زنان و کودکان دفاع کرد و ...
اما می دانید من فهمیدم دست من یا شما نیست، دست خداست، دست تک تک همان مردم است که از دل بخواهند تغییری ایجاد کنند، من خودم را باید تغییر بدهم شکرگزار وضع فعلی باشم و ذهنم را پاکسازی کنم، همین.
واقعیتش را بخواهید هنوز گاهی اخم هایم توی هم می رود عادت کرده ام همیشه منفی ها را ببینم اما این خاشاک روی آب رودخانه است زیرش آب روان و زلال است کافیست خاشاک را برداری!؟
من می دانم فرهنگ ایران دوباره دست بالا را پیدا می کند چون فرهنگ ایران با دل آدم ها ارتباط برقرار می کند و کار دل، کار اهل دل است!
بیابید اخم هایمان را باز کنیم، دل هایمان را باز کنیم، همدیگر را صدا کنیم، همه چیز درست می شود من ایمان دارم فقط زمان می برد!
ما غربی شده ایم!
یک سری شواهد به ما نشان می دهد که ما غربی شده ایم و نسل های جوان تر بیشتر گرایشات غربی دارند مثلا همین که آهنگ برای آزادی شروین حاجی پور که سبکش بیشتر غربیست چنین بازتابی داشت و بین جوانان این قدر محبوب شد در صورتیکه خواننده های دیگر مثل مهدی یراحی هم چند آهنگ انقلابی و اعتراضی ساختند اما آن ها چندان محبوب نشد!
آمریکا خیلی قشنگ و نرم و بدون دردسر فرهنگش را به ما منتقل کرد جوری که خودمان تمایل بیشتری به این فرهنگ داریم تا فرهنگ خودمان!؟ کاری که اعراب و مغول و اسکندر نتوانستند بکنند!؟
البته من نشانه هایی می بینم که نوجوانان ایرانی هم در مراوداتی که با خارجی ها دارند یک چیزهایی را از فرهنگ ایران به آن ها منتقل کرده اند باید دید در این بد و بستان ها چه می شود!
جاوید ایران